Οι παραιτήσεις των καθηγητών της Νομικής Ι. Μανωλεδάκη και Ν. Παρασκευόπουλου από τη νομοπαρασκευαστική επιτροπή του υπουργείου Δικαιοσύνης για το οργανωμένο έγκλημα, αποτελούν προειδοποίηση για τις δυσμενείς αλλαγές που επιδιώκει η κυβέρνηση στο Ποινικό Δίκαιο και την Ποινική Δικονομία, που στην ουσία επαναφέρει τον αντιτρομοκρατικό νόμο.

Σε δηλώσεις του χτες στο ραδιοφωνικό σταθμό «Φλας» ο καθηγητής του Ποινικού Δικαίου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ν. Παρασκευόπουλος επιβεβαίωσε τη διαφωνία του με τις αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση, ενώ ουσιαστικά έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις που θα έχουν στην κοινωνία. «Πρόκειται για μια μεταβολή πολύ μεγάλης σημασίας που οπωσδήποτε αφορά και το κράτος δικαίου», δήλωσε ο Ν. Παρασκευόπουλος.

Δίνοντας το στίγμα των αλλαγών στο δικαιικό μας σύστημα, ο καθηγητής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου είπε ότι «η μεταρρύθμιση που θα γίνει δεν αφορά μόνο την περιοχή του οργανωμένου εγκλήματος, διότι όταν κάποιοι θεσμοί καμφθούν, αυτό αντανακλά στο σύνολο του ποινικού δικαίου».

Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι η προστασία του μάρτυρα «δεν μπορεί να φτάσει στο σημείο να καταθέτει ο μάρτυρας με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του, το κεφάλι του και έτσι να μην μπορεί και ο κατηγορούμενος από την άλλη πλευρά να ελέγξει την αξιοπιστία του, να κάνει μια αντιπαράσταση».

Σχετικά με την αντικατάσταση των ενόρκων από αμιγώς δικαστές σε θέματα που αφορούν το οργανωμένο έγκλημα, ο Ν. Παρασκευόπουλος δήλωσε ότι «υποχωρεί ακόμη περισσότερο το πεδίο εμφάνισης των λαϊκών δικαστών και μάλιστα σε μια περίοδο όπου ο συνταγματικός προβληματισμός είναι πώς μπορούμε να κατοχυρώσουμε αυτό και όχι να το συρρικνώσουμε».

Να υπενθυμίσουμε ότι με έγγραφο που απέστειλαν οι δύο καθηγητές Ι. Μανωλεδάκης και Ν. Παρασκευόπουλος προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλο ανέφεραν μεταξύ άλλων ότι «δεν είναι σκόπιμη η συρρίκνωση του κράτους δικαίου και η κατάργηση των δικονομικών εγγυήσεων, με πρόσχημα την αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος».

Σχετικά με την αναποτελεσματικότητα των διωκτικών αρχών σημείωσαν ότι «η αναποτελεσματικότητα του κατασταλτικού μηχανισμού (λόγω απαρχαιωμένων μέσων ή ελλιπούς εκπαίδευσης κλπ.,) στην αντιμετώπιση αυτού του είδους εγκληματικότητας δεν μπορεί να εξακολουθεί να καλύπτεται με το άλλοθι της δήθεν ελλιπούς ή επιεικούς νομοθεσίας».