Ολοκληρώθηκε ήδη στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής η συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2001, ενώ στις 18 του Δεκέμβρη θα ξεκινήσει η πενθήμερη συζήτησή του στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου. Η σχετική συζήτηση θα ολοκληρωθεί τα μεσάνυχτα της Παρασκευής 22 του Δεκέμβρη και με το «ναι σε όλα», που θα εξασφαλίσει η κυβέρνηση από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, θα προχωρήσει στο 2001 έχοντας στη διάθεσή της ακόμα ένα αντιλαϊκό μέσο για να επιβάλει την πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και να κλιμακώσει την επίθεσή της ενάντια στις καταχτήσεις και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζομένων.

Το ΚΚΕ, με τις σχετικές εισηγήσεις των βουλευτών του, προβάλλοντας πλήρη και αναλυτικά στοιχεία, έχει αποδείξει και καταγγείλει απερίφραστα τον αντιλαϊκό χαρακτήρα και του προϋπολογισμού του 2001. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ έχει ορίσει ως γενικό εισηγητή το βουλευτή Β' Θεσσαλονίκης Αγγελο Τζέκη και ειδικό εισηγητή το βουλευτή Αχαΐας Παναγιώτη Κοσιώνη.

«Ο κρατικός προϋπολογισμός του 2001, όπως κάθε κρατικός προϋπολογισμός, -τονίζει στην εισήγηση που κατέθεσε στη Βουλή ο Αγγελος Τζέκης- είναι ένα διαχειριστικό εργαλείο στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης για την υλοποίηση των στόχων και επιλογών της οικονομικής της πολιτικής. Από το περιεχόμενο αυτής της πολιτικής εξαρτάται και ο χαρακτηρισμός, εάν δηλαδή είναι φιλολαϊκός ή αντιλαϊκός, φιλομονοπωλιακός ή αντιμονοπωλιακός. Ο προϋπολογισμός είναι ο καθρέφτης της ασκούμενης πολιτικής και γι' αυτό -όσες λογιστικές αλχημείες ή φτιασιδώματα γίνονται- δεν αλλάζει την πολιτική του ουσία.

Και ο προϋπολογισμός του 2001 συνεχίζει στα βήματα των προηγούμενων, όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να τον παρουσιάσει σαν ένα ιστορικό γεγονός, επειδή είναι ο πρώτος στην ΟΝΕ, στη ζώνη του ευρώ και ο τελευταίος σε δραχμές. Αλλωστε και άλλοι προϋπολογισμοί είχαν παρουσιαστεί σαν ιστορικοί, χωρίς όμως να αλλάζει ο βασικός προσανατολισμός της οικονομικής πολιτικής που υπηρετούσαν, δηλαδή την ενίσχυση των κερδών του κεφαλαίου σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Οι πηγές των εσόδων και η κατεύθυνση των δαπανών του προϋπολογισμού του 2001 υπηρετούν την προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, των αναδιαρθρώσεων, της μεγάλης κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η όποια «αναπτυξιακή» του πλευρά (π.χ., εκτίμηση ρυθμού μεταβολής του ΑΕΠ 4,1% για το 2000, πρόβλεψη 5% για το 2001, ισοσκελισμένος τακτικός προϋπολογισμός και πλεονασματικός προϋπολογισμός γενικής κυβέρνησης) αφορά αποκλειστικά και μόνο την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, τη διευκόλυνση της συγκεντροποίησης και αναπαραγωγής του, μέσω των κρατικών παρεμβάσεων. Αντικατοπτρίζει όλους τους παράγοντες όξυνσης των αντιθέσεων στην ελληνική οικονομία, που διαμορφώνουν συνθήκες επιδείνωσης της θέσης των εργαζομένων.

Η πρόβλεψη για πρωτογενές πλεόνασμα στον τακτικό προϋπολογισμό και αρνητική δανειακή ανάγκη της γενικής κυβέρνησης κατά το 2001, αφενός είναι επισφαλής, αφετέρου -και σημαντικότερο- είναι το αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής. Ενσωματώνει στο σχεδιασμό του επισφαλείς προβλέψεις για την εξέλιξη του πληθωρισμού (2,5%, ενώ ήδη νεότερες εκτιμήσεις προβλέπουν ότι ο πληθωρισμός το 2001 θα ξεπεράσει το 3%), την ισοτιμία της δραχμής ως προς το δολάριο και τις διεθνείς τιμές πετρελαίου και 5% μεταβολή του πραγματικού ΑΕΠ.

Εξάλλου, έτσι ή αλλιώς, τα δεδομένα του προϋπολογισμού είναι εν πολλοίς πλασματικά και επειδή δεν περιλαμβάνονται σ' αυτόν όλα τα οικονομικά στοιχεία (λ.χ., τα εξοπλιστικά προγράμματα, τα οικονομικά δεδομένα των ΔΕΚΟ κλπ.), αλλά και επειδή κάθε χρόνο παρατηρούνται μεγάλες αποκλίσεις ανάμεσα στα ποσά που προϋπολογίζονται και στα τελικά ποσά, όπως λ.χ., συμβαίνει επί σειρά ετών στον προϋπολογισμό επενδύσεων στον τομέα Υγείας -Πρόνοιας.

Πρόκειται για έναν προϋπολογισμό αντιλαϊκό - φοροεισπρακτικό. Τα φορολογικά έσοδα αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων του τακτικού προϋπολογισμού, ενώ η διάρθρωσή του στηρίζεται στη μεγαλύτερη αφαίμαξη των εργαζομένων, αφού η όποια ονομαστική "αύξηση" στα εισοδήματα των μισθωτών και συνταξιούχων ροκανίζεται από τη φορολογία (άμεση και έμμεση), τον πληθωρισμό, αλλά και την προώθηση της ανταποδοτικότητας, μέσω της εμπορευματοποίησης - ιδιωτικοποίησης των παρεχόμενων υπηρεσιών στους τομείς της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας κλπ. Παρά τις περιβόητες φοροελαφρύνσεις που διατυμπανίζει η κυβέρνηση, γεγονός είναι ότι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι θα αναγκαστούν το 2001 να πληρώσουν 1,08 τρισ. δρχ. σαν φόρο στο εισόδημά τους, δηλαδή τουλάχιστον 60 δισ. δρχ. παραπάνω από όσα πλήρωσαν το 2000, ενώ θα πληρώσουν επίσης το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των έμμεσων φόρων (6,8 τρισ. δρχ.), οι οποίοι εξακολουθούν να αποτελούν το 60% της φορολογίας. Την ίδια ώρα το κεφάλαιο και τα μεγάλα εισοδήματα απολαμβάνουν πραγματικών φοροελαφρύνσεων, που η ίδια η κυβέρνηση τις προσμετρά σε εκατοντάδες δισ. δρχ. Και βέβαια η εισοδηματική πολιτική που προβλέπεται από τον προϋπολογισμό προοιωνίζεται νέα συμπίεση του εργατικού και γενικότερα του λαϊκού εισοδήματος και άρα να μην ωφελείται ο εργαζόμενος από την άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας και του ΑΕΠ

Πρόκειται, επίσης, για έναν προϋπολογισμό που ενισχύει παραπέρα την έντονα αναδιανεμητική του λειτουργία υπέρ του κεφαλαίου. Ενισχύει τη συγκεντροποίηση και κερδοφορία του κεφαλαίου μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, προβλέπει τη διάθεση 3,2 τρισ. δρχ. για την καταβολή τόκων στο τραπεζικό - χρηματιστικό κεφάλαιο, προβλέπει τη διάθεση στο μεγάλο κεφάλαιο τεράστιων ποσών μέσω του προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων είτε έμμεσα (χρηματοδότηση και αξιοποίηση των "μεγάλων έργων"), είτε άμεσα (185 δισ. δρχ. διατίθενται για να κάνει επενδύσεις, 95 δισ. δρχ. για να καταρτίσει ανέργους), καθώς και σειρά άλλων οικονομικών ενισχύσεων και επιχορηγήσεων, όπως λ.χ. η επιχορήγηση στο Μέγαρο Μουσικής ύψους 5 δισ. δρχ., αλλά και με "ρυθμίσεις" χρεών μεγάλων επιχειρήσεων προς το δημόσιο, σε Ασφαλιστικά Ταμεία κλπ.

Το ΚΚΕ, όχι μόνο θα καταψηφίσει τον κρατικό προϋπολογισμό του 2001, επειδή κινείται σε αντιλαϊκή και φιλομονοπωλιακή κατεύθυνση, αλλά καλεί να "καταψηφίσουν" και τον προϋπολογισμό και τη γενικότερη κυβερνητική πολιτική οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και της υπαίθρου, οι συνταξιούχοι, οι γυναίκες, η νεολαία, όλοι όσοι πλήττονται βάναυσα από την πολιτική της κυβέρνησης, της ολιγαρχίας, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και που η ζωή τους θα δυσκολέψει κι άλλο για όσο διάστημα εφαρμόζεται αυτή η πολιτική. Τους καλεί να πάρουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια, να αντισταθούν στην πολιτική αυτή και να αντεπιτεθούν συγκροτώντας μια πλατιά λαϊκή πατριωτική συμμαχία που θα αλλάξει τους σημερινούς συσχετισμούς και θα διεκδικήσει τη λαϊκή εξουσία. Η λαϊκή εξουσία αποτελεί εκ των ουκ άνευ προϋπόθεση για μια λαϊκή οικονομία που την έχει ανάγκη η πατρίδα μας και δημιουργεί τη δυνατότητα για το ευτυχισμένο αύριο του λαού και του τόπου μας».

Η θέση του ΚΚΕ

Ο γενικός εισηγητής του Κόμματος κάνει μια ολοκληρωμένη ανάλυση για τα διάφορα στοιχεία του προϋπολογισμού, που περίτρανα αποδεικνύουν τον αντιλαϊκό του χαρακτήρα, ενώ με την εισήγησή δίνει και το στίγμα της άποψης του Κόμματος για τα ζητήματα που συνδέονται με τον προϋπολογισμό, στα πλαίσια μιας άλλης πολιτικής. Συγκεκριμένα τόνισε:

«Για το ΚΚΕ το θέμα του Προϋπολογισμού δεν είναι οικονομικό -τεχνικό, λογιστικό, αλλά βαθύτατα πολιτικό. Σε τελευταία ανάλυση, η θέση που παίρνει κάθε δύναμη απέναντι στον ετήσιο κρατικό προϋπολογισμό είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής. Πρόκειται ουσιαστικά για την απάντηση που επιλέγει να δώσει στο κεντρικό ερώτημα: Υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων ή των συμφερόντων του μονοπωλιακού κεφαλαίου; Το ΚΚΕ απορρίπτει τον προϋπολογισμό του 2001 επειδή αυτός είναι αντιλαϊκός -φοροεισπρακτικός και ενισχύει παραπέρα την έντονα αναδιανεμητική του λειτουργία υπέρ του κεφαλαίου. Πρόκειται για προϋπολογισμό που υπηρετεί την πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων είτε αυτές αφορούν τις ιδιωτικοποιήσεις, είτε τις εργασιακές σχέσεις. Πρόκειται για προϋπολογισμό συμπίεσης του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος και των όρων ζωής του λαού και της νεολαίας και ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το ΚΚΕ υποστηρίζει πως χρειάζεται άλλος προϋπολογισμός, στα πλαίσια μιας άλλης πολιτικής. Πρόκειται για αίτημα ρεαλιστικό που βασίζεται στην πραγματικότητα της χώρας μας. Το ΚΚΕ με την πολιτική του πρόταση για τη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης καλεί τον ελληνικό λαό να πάρει τις τύχες του στα χέρια του, το μέλλον των παιδιών του, την πορεία του τόπου, με στόχο τη λαϊκή ευημερία, τη δημιουργία της λαϊκής οικονομίας. Η λαϊκή οικονομία, αποτελεί σήμερα αναγκαιότητα, ρεαλιστική απάντηση στα οξυμένα προβλήματα του λαού και της χώρας. Η σημερινή οικονομία έχει βάση, κίνητρο και σκοπό το μονοπωλιακό υπερκέρδος, τη διασφάλιση και αναπαραγωγή του. Από εδώ προκύπτουν τα καθημερινά πιεστικά, τραγικά προβλήματα που ζει ο λαός μας. Το ΚΚΕ διακηρύσσει ότι τα προβλήματα των εργαζομένων, ολόκληρου του λαού και της νεολαίας θα μπορούν να βρουν λύση στα πλαίσια ενός άλλου δρόμου εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας, προς όφελος των εργαζομένων, του δρόμου της ανάπτυξης της λαϊκής οικονομίας, στα πλαίσια της οποίας θα αλλάξουν χέρια και ρόλο τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, οι μεγάλες επιχειρήσεις και οργανισμοί και από την ιδιοκτησία και τον έλεγχο της οικονομικής ολιγαρχίας να περάσουν στο λαό. Στα πλαίσια της λαϊκής οικονομίας: Θα κοινωνικοποιηθούν οι στρατηγικοί τομείς και τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, ειδικά σε τομείς κρίσιμους για την άσκηση φιλολαϊκής πολιτικής, για την ασφάλεια και την προστασία της χώρας, όπως: ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ορυχεία, ύδρευση, μεταφορές. Στους βασικούς κλάδους μεταποίησης, παραγωγής μέσων παραγωγής και προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης. Στο τραπεζικό σύστημα, στο σύστημα συγκέντρωσης, διοχέτευσης και διαχείρισης οικονομικών και υλικών πόρων. Στο εξωτερικό εμπόριο, στο συγκεντρωμένο δίκτυο εσωτερικού εμπορίου. Στη βασική έρευνα. Παράλληλα με τον κοινωνικοποιημένο τομέα της λαϊκής οικονομίας θα λειτουργούν οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μικρομεσαίων -ιδιαίτερα αυτών που είναι σε κλάδους μεταποίησης- όπου υπάρχει πολύ μικρή συγκέντρωση. Θα δημιουργηθεί και θα λειτουργεί κεντρικός πανεθνικός μηχανισμός διεύθυνσης της οικονομίας, για να αξιοποιούνται όλες οι παραγωγικές δυνατότητες με εργαλείο του τον κρατικό πανεθνικό σχεδιασμό, με προσαρμογή στο περιφερειακό, κλαδικό, διακλαδικό επίπεδο. Θα υπάρχει κοινωνικός και εργατικός έλεγχος, ο οποίος θα υλοποιείται με ενεργό λαϊκή συμμετοχή στις αποφάσεις του πανεθνικού μηχανισμού. Κοινωνικός και εργατικός έλεγχος θα υπάρχει στη διεύθυνση, στη δράση, στα αποτελέσματα, όπως και πλήρης δημοκρατία στους χώρους δουλιάς. Θα διαμορφωθεί και θα ακολουθείται διαφορετικός διεθνής προσανατολισμός της χώρας: Σπάσιμο των δεσμών και πλήρης εναντίωση στις διεθνείς ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Ενεργητική συμμετοχή της στις διεθνείς εξελίξεις και συνεργασίες, με κριτήριο το συμφέρον των λαών, της ειρήνης. Συνεργασία με χώρες και λαούς, με κριτήρια το αμοιβαίο όφελος, τη γεωγραφική εγγύτητα, το επίπεδο ανάπτυξης, την ασφάλεια. Το ΚΚΕ υποστηρίζει πως μόνο έτσι, με μια λαϊκή οικονομία, που θα προωθείται στα πλαίσια μιας λαϊκής εξουσίας, μπορούν να αντιμετωπιστούν τα χρόνια προβλήματα, να ικανοποιηθούν με επάρκεια οι διευρυμένες λαϊκές ανάγκες, να εξασφαλιστεί η ασφάλεια της χώρας, να ανοίξουν νέοι ορίζοντες στην πολύμορφη λαϊκή δημιουργία, στον πολιτισμό, να προστατευτεί το περιβάλλον».