Κάτω από δέντρα, μέσα σε θάμνους και αυτοσχέδιες σκηνές από νάιλον, ζουν δεκάδες Αφγανοί πρόσφυγες στο Πεδίον του Αρεως. Εφυγαν από το Αφγανιστάν όπου «αδελφός σκοτώνει αδελφό», όπως χαρακτηριστικά μας είπε ένας από αυτούς, αφού μετά την επικράτηση των Ταλιμπάν τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα και αναγκάστηκαν να φύγουν. Η περιπλάνησή τους από το Αφγανιστάν μέχρι τη χώρα μας είναι συγκλονιστική. Περπάτησαν τρεις μήνες οι περισσότεροι από αυτούς μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, αφού ήταν αναγκασμένοι να περπατούν μόνο τη νύχτα και τη μέρα να κρύβονται και να κοιμούνται στο ύπαιθρο. Η τροφή τους λιτή. Κονσέρβα ψάρι και λίγο ψωμί. Γι' αυτό, άλλωστε, όσοι έχουν οικογένεια την άφησαν στο Αφγανιστάν.

Το μόνο που ζητάνε αυτή τη στιγμή είναι μια στέγη και δουλιά, ώστε να μπορέσουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια, δε θέλουν ελεημοσύνη, όπως ανέφεραν χαρακτηριστικά.

Τους ίδιους, αλλά και τα αιτήματά τους δεν τα έχει ακούσει καμία αρμόδια δημόσια υπηρεσία, με αποτέλεσμα οι Αφγανοί πρόσφυγες να βρίσκονται εγκαταλειμμένοι στην τύχη τους, χωρίς την παραμικρή μέριμνα μέχρι στιγμής από οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μόνη δημόσια υπηρεσία που τους επισκέφτηκε ήταν η Αστυνομία, η οποία και θέλησε να τους διώξει από το Πεδίον του Αρεως. Πού, όμως, να πάνε;

Τα κέντρα υποδοχής προσφύγων και μεταναστών, που όχι μόνον είναι ελάχιστα, αλλά και υπολειτουργούν, είναι σα να μην υπάρχουν, με αποτέλεσμα οι μετανάστες και οι πρόσφυγες να μην έχουν πού να μείνουν. Επειδή, όμως, αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες έχουν εξαγγείλει πολλές φορές στο παρελθόν τη δημιουργία τέτοιων κέντρων υποδοχής, αναρωτιέται κανείς πού να βρίσκονται αυτά.