Το φάρμακο είναι κοινωνικό αγαθό και πρέπει να είναι δωρεάν για όλο το λαό (φωτ. από παλιότερη κινητοποίηση)

Οπως αναδείχθηκε σε συνέντευξη Τύπου που έδωσε χτες το υπουργείο Εργασίας για τις φαρμακευτικές δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων, η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε μοντέλα λειτουργίας των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών. Οπως είπε η υπουργός Εργασίας, ήδη έχουν ζητήσει από επιτροπή που έχει συσταθεί, ενδεικτικά, πλαφόν συνταγογράφησης, ανά γιατρό, ειδικότητα, περιφέρεια και ασφαλιστικό πληθυσμό καθώς και τη δημιουργία διαγνωστικών θεραπευτικών πρωτοκόλλων. Πλαφόν και πρωτόκολλα τα οποία θα έρθουν να εξυπηρετήσουν τους οικονομικούς στόχους που θέτει κάθε φορά η κυβέρνηση και όχι τις ανάγκες των ασφαλισμένων και των ασθενών.

Η υπουργός Λ. Κατσέλη υπενθύμισε πως η κυβέρνηση προωθεί ήδη την ενοποίηση των κλάδων Υγείας των 4 μεγάλων Ταμείων, ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ, ΟΠΑΔ, τα οποία μετά από ένα διάστημα πιλοτικής εφαρμογής θα υπαχθούν στην πρωτοβάθμια φροντίδα του ΕΣΥ και στο υπουργείο Υγείας. Ενοποίηση βέβαια μέσα από την οποία θα επιβληθεί η ισοπέδωση προς τα κάτω όλων των παροχών Υγείας για όλους τους ασφαλισμένους.

Η υπουργός εξήγησε ότι η μείωση της κρατικής επιχορήγησης προς τα Ταμεία από τα 12,5 δισ. ευρώ το 2009 στα 10 δισ. ευρώ το 2011 θα επιτευχθεί από τις περικοπές στις παροχές Υγείας, ενώ η επίτευξη «πλεονασματικότητας» του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, που σχεδιάζει η κυβέρνηση για το 2011, θα προέλθει από την ωμή κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης αλλά και την επιβολή του ΛΑΦΚΑ.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση, από τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης θα εξοικονομήσει περίπου 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ, που θα προέλθουν από την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, για την οποία σχετικό νομοσχέδιο εγκρίθηκε προχτές από το υπουργικό συμβούλιο, από την ανατιμολόγηση φαρμάκων και την επαναφορά της λίστας.

Βέβαια, όλα αυτά τα σχέδια - και παρά το επικοινωνιακό μπαράζ - αφήνουν στο απυρόβλητο τη βασική αιτία για την αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης, που ονομάζεται υψηλή κερδοφορία της φαρμακοβιομηχανίας. Σε αυτή τη βάση γεννιούνται και αναπαράγονται και τα φαινόμενα διαφθοράς στο κύκλωμα του φαρμάκου, τα οποία η κυβέρνηση έχει κάνει προπαγανδιστική σημαία. Αποκρύπτει επίσης το γεγονός ότι οι περικοπές ήδη επιβαρύνουν σοβαρά την τσέπη των ασφαλισμένων, που πληρώνουν ακριβά τη δήθεν «εξυγίανση» του συστήματος. Σε αυτή την κατεύθυνση εφαρμόστηκε η λίστα φαρμάκων, με την οποία όσα φάρμακα εξαιρέθηκαν τα πληρώνουν από την τσέπη τους οι ασφαλισμένοι, όπως γίνεται και με τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα (ΜΗΣΥΦΑ), ενώ χαρακτηριστική είναι και πρόσφατη εγκύκλιος προς τους γιατρούς των νοσοκομείων, με την οποία απαιτείται η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης μέσω της συνταγογράφησης αντιγράφων.

Στο μεταξύ, μεγάλες ελλείψεις τεσσάρων σημαντικών και μοναδικών φαρμάκων για σοβαρές νόσους εντοπίστηκαν στα φαρμακεία, όπως προκύπτει από ανακοίνωση του Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ). Οι ελλείψεις αυτές έχουν αποτέλεσμα οι πάσχοντες να αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τους.

Συγκεκριμένα, απαγορεύτηκε η εξαγωγή των φαρμάκων MADOPAR και TEGRETOL (για τη νόσο Πάρκινσον), του CELLECEPT (για νεφροπαθείς και μεταμοσχευμένους) και του SEROQUEL (για νευρολογικά περιστατικά), τα οποία διαπιστώθηκε ότι εξάγονται σε σημαντικό ποσοστό σε άλλες χώρες.

Ο ΕΟΦ έβγαλε ανακοίνωση για την άμεση απαγόρευση των εξαγωγών προσθέτοντας ότι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί οφείλεται στις «παράλληλες εξαγωγές» φαρμάκων, αλλά και ότι το μέτρο (της απαγόρευσης) είναι προσωρινό, μέχρι την αποκατάσταση της ομαλοποίησης της επάρκειας. Αναφέρει ακόμα ότι προχωρεί στον έλεγχο της τήρησης της επάρκειας από τις εταιρείες - κατόχους των αδειών κυκλοφορίας και από τις φαρμακαποθήκες και στην επιβολή ποινών σε περίπτωση που δεν καλύπτεται η επάρκεια.

Οι «παράλληλες εξαγωγές» γίνονται με εισαγόμενα, απ' το εξωτερικό, φάρμακα που επανεξάγονται σε χώρες όπου η λιανική τιμή των φαρμάκων είναι πολύ μεγαλύτερη απ' την Ελλάδα. Οι φαρμακαποθήκες προτιμούν τις εξαγωγές φαρμάκων με μεγαλύτερο κέρδος σε άλλες χώρες από το να εφοδιάζουν τα ελληνικά φαρμακεία με μικρότερο κέρδος.

Οσο η έρευνα, παραγωγή και διακίνηση του φαρμάκου εξαρτώνται από τις πολυεθνικές, η επάρκεια και η ασφάλειά τους δε θα πάψουν να εξαρτώνται από τα συμφέροντα των μονοπωλίων, δε θα καθορίζονται από το πώς καλύτερα θα ικανοποιούνται οι λαϊκές ανάγκες.