Με ένα νομοσχέδιο «για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος», το σχέδιο του οποίου συζητήθηκε χτες στο Υπουργικό Συμβούλιο, παρεμβαίνει η κυβέρνηση προς 3 κατευθύνσεις: Στην απλοποίηση αδειοδότησης Τεχνικών Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων, στον περιορισμό των διαδικασιών αδειοδότησης βιομηχανικών μονάδων και σε αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο για τα Επιχειρηματικά Πάρκα. Βασικός πυρήνας των παρεμβάσεών της είναι η απλοποίηση της δραστηριότητας του μεγάλου κεφαλαίου, με το πρόσχημα της διευκόλυνσης επαγγελματιών και βιοτεχνών. Είναι, εξάλλου, η πρώτη ανταπόκριση της κυβέρνησης και στην πρόσφατη «εξειδίκευση» από την πλευρά του ΣΕΒ των «εμποδίων» στην επιχειρηματικότητα. Ανάμεσα στα 250 εμπόδια που παρέθεσε ο ΣΕΒ, υποστήριζε ότι η υποχρεωτική απασχόληση ειδικευμένων εργαζομένων, όπως ηλεκτροτεχνιτών, πρακτικών μηχανικών, χειριστών κλαρκ και άλλων, για τις αντίστοιχες εργασίες, σε συνδυασμό με τις προβλεπόμενες κατώτατες αμοιβές και τα χρονικά όρια εργασίας, αυξάνουν το κόστος για τις επιχειρήσεις. Γι' αυτό ζητούσε την «απλοποίηση» της νομοθεσίας χορήγησης επαγγελματικών αδειών για την απλήρωτη πολυειδικότητα.

Σε ένα εχθρικό περιβάλλον για τις «μη βιώσιμες» επιχειρήσεις, τις μικρές και πολύ μικρές που υπάρχουν στη μεταποίηση, ουσιαστικά ανοίγει περισσότερο ο ανταγωνισμός, με τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις να μπορούν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τις νέες ρυθμίσεις σε βάρος των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ. Στο ζήτημα των επιχειρηματικών πάρκων, οι αλλαγές έρχονται να απαντήσουν στις απαιτήσεις των μεγάλων επιχειρήσεων για ευνοϊκότερες ρυθμίσεις, αφού έτσι κι αλλιώς, οι μικρές επιχειρήσεις αδυνατούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές απαιτήσεις μετεγκατάστασης και λειτουργίας στους οργανωμένους χώρους.

Σύμφωνα με το ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, για τα 16 τεχνικά επαγγέλματα που είναι αρμόδιο, απαιτούνται σήμερα συνολικά 204 επαγγελματικές άδειες για να μπορούν να ασκηθούν. Με τις νέες ρυθμίσεις περιορίζεται δραστικά ο αριθμός αυτών των αδειών, διευκολύνοντας την άσκηση των επαγγελμάτων με λιγότερες προϋποθέσεις. Πρόκειται για τα επαγγέλματα: Γομωτής Πυροδότης Εργων (χορηγείται 1 επαγγελματική άδεια). Πρακτικός Μηχανικός (χορηγούνται 54 επαγγελματικές άδειες). Ηλεκτροσυγκολλητής (χορηγούνται 2 επιμέρους άδειες). Οξυγονοκολλητής (χορηγούνται 2 επιμέρους άδειες). Ψυκτικός (χορηγούνται 4 επιμέρους άδειες). Υδραυλικός (χορηγούνται 15 επιμέρους άδειες). Χειριστής Μηχανημάτων Τεχνικών Εργων (χορηγούνται 68 επιμέρους άδειες). Επαγγελματίας Αερίων Καυσίμων (3 χορηγούμενες άδειες). Ηλεκτρολόγος (χορηγούνται 41 επιμέρους άδειες). Χειριστής Μηχανημάτων Προβολής Κινηματογραφικών Ταινιών (3 χορηγούμενες άδειες). Θερμαστής - Αρχιθερμαστής (2 χορηγούμενες άδειες). Εργοδηγός Μηχανολόγος (9 χορηγούμενες άδειες). Χειριστής Ανυψωτικών Μηχανημάτων Τήξεως Αλουμίνας. Ηλεκτρολόγος Θεάτρου (χορηγείται 1 άδεια). Σχεδιαστής Μηχανουργός (χορηγούνται 9 επιμέρους άδειες). Επαγγελματίας Καυστήρων υγρών καυσίμων (2 χορηγούμενες άδειες).

Με το νομοσχέδιο δεν περιορίζονται μόνο οι απαιτούμενες άδειες, (πολλές έχουν να κάνουν και με απαραίτητη προϋπηρεσία), αλλά γίνονται αλλαγές και στις εξετάσεις, τα σεμινάρια, ενώ εισάγεται και η δυνατότητα πιστοποίησης επαγγελμάτων από εγκεκριμένους ιδιωτικούς φορείς.

Στο θέμα της απλοποίησης των διαδικασιών αδειοδότησης μεταποιητικών επιχειρήσεων, πίσω από τη δυνατότητα για τις βιοτεχνίες χαμηλής όχλησης, βρίσκεται μία ακόμη δέσμη αξιώσεων του ΣΕΒ, που επίσης έθεσε τέτοια ζητήματα στο μανιφέστο της ασυδοσίας του. Βασικός στόχος δεν είναι βεβαίως η «εξυπηρέτηση» των μικρών επιχειρήσεων, αλλά ο δραστικός περιορισμός στο χρόνο αδειοδότησης μεγάλων επιχειρήσεων, που σύμφωνα με το υπουργείο, φτάνει σήμερα μέχρι και τους 24 μήνες. Πίσω, όμως, από τα χρονικά ζητήματα βρίσκεται ο στόχος περιορισμού των όρων και προϋποθέσεων ίδρυσης και λειτουργίας των βιομηχανιών και η λογική «πρώτα η αδειοδότηση και μετά ο έλεγχος», αν και σε αυτήν τη φάση ο αρχικός έλεγχος παραμένει για τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, ωστόσο μέσα σε ένα πολύ ευνοϊκότερο αδειοδοτικό περιβάλλον.

Με τις ρυθμίσεις για τα επιχειρηματικά πάρκα, όπως μετονομάζονται πλέον οι βιομηχανικές περιοχές και πάρκα, πέρα από τις απλοποιήσεις του θεσμικού πλαισίου, προωθείται η διεύρυνση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που μπορούν να εγκατασταθούν σε αυτά, πέρα από τα όρια της μεταποίησης, ενώ όσοι «τυχεροί» μπορούν να ενταχθούν σε αυτά θα τυγχάνουν ακόμη λιγότερων προϋποθέσεων για την αδειοδότηση.