Το φιλμ μιλάει για δυο αδέλφια που απομακρύνθηκαν ο ένας από τον άλλο σε πολύ νεαρή ηλικία, αναγκαζόμενοι να επωμισθούν τις ευθύνες των ενηλίκων και φέροντας το στίγμα ενός φοβερού γεγονότος, μιας τραγωδίας που διαμέλισε ολόκληρη την οικογένεια. Σήμερα η ζωή του ενός, του Νικ, είναι πνιγμένη στο αλκοόλ και τη βία. Ο νεότερος αδελφός, πατέρας μόνος και ηρωινομανής, προσπαθεί να δώσει στον γιο του Μάρτιν μια καλύτερη ζωή. Οι δρόμοι τους διασταυρώνονται και στρώνουν το έδαφος για μια αντιπαράθεση, η μόνη γόνιμη αντίδραση που μπορεί να τους φέρει κοντά. Ταινία για τους ανθρώπους ως φορέων μιας κοινωνικής κληρονομιάς και, παράλληλα, ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον. Η ταινία πραγματεύεται το τραύμα, τις τύψεις, το βάρος και τη συμφιλίωση. Μια απλή και ταυτόχρονα κομψά σύνθετη και σκοτεινή κατασκευή, με ένα δυνατό σενάριο και σκηνοθεσία σίγουρη στη δύναμη του στιλ της. Αιχμηρή και λειτουργική δραματουργία, ηθοποιοί παρόντες υποκριτικά και ενσωματωμένη στην αφήγηση χρήση του φωτός και του ήχου. Τα πάντα συμβάλλουν στη δημιουργίας μιας βαθιά πειστικής εικόνας της ανθρώπινης ζωής.