Οι νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και στο Ασφαλιστικό που ετοιμάζουν κυβέρνηση και τρόικα συζητήθηκαν χτες, κατά τη συνάντηση που είχαν οι εκπρόσωποι της τελευταίας, με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, ενώ αποτιμήθηκαν ως «θετικές» όλες οι αντεργατικές παρεμβάσεις που έγιναν μέχρι τώρα.

Η κυβέρνηση πήρε τα εύσημα της τρόικας για την κατακρεούργηση των συντάξεων με την οποία - όπως αποτυπώνεται και στις αναλογιστικές μελέτες - μόνο την πενταετία 2011 - 2015 θα αφαιρέσουν από τους συνταξιούχους του ΙΚΑ και του ΟΑΕΕ 11,3 δισ. ευρώ. Ταυτόχρονα, ορίστηκε το χρονοδιάγραμμα των αναλογιστικών μελετών για τα επικουρικά Ταμεία (επόμενο τρίμηνο), μέσω των οποίων θα επιβληθούν μειώσεις και στις επικουρικές συντάξεις και θα δρομολογηθούν νέες ενοποιήσεις, προκειμένου ο κρατικός προϋπολογισμός να μην καταβάλλει ούτε 1 ευρώ για τις επικουρικές.

Ειδικότερα και από τις δύο πλευρές - σύμφωνα με πηγές του υπουργείου - συμφωνήθηκε η λήψη και νέων νομοθετικών παρεμβάσεων, ώστε οι αντεργατικοί νόμοι να έχουν τα αποτελέσματα που επιδιώκουν. Στο κέντρο των συζητήσεων τέθηκε και ο πρόσφατος νόμος για τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις, με τις οποίες η κυβέρνηση έδωσε όπλα στους εργοδότες, για να επιβάλουν μείωση μισθών και μεροκάματων, να καταργήσουν τις κλαδικές συμβάσεις, να ανατρέψουν όρους εργασίας, οι οποίοι δε βολεύουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεών τους και την αύξηση των κερδών τους. Στα πλαίσια αυτά, και για τη μαζική επιβολή τέτοιων συμβάσεων, η υπουργός Εργασίας ζήτησε από το υπουργείο Δικαιοσύνης «την επιτάχυνση των δικονομικών διαδικασιών σύστασης συνδικαλιστικών οργανώσεων που σήμερα απαιτεί περίπου οκτώ μήνες». Να, λοιπόν, που την κυβέρνηση ξαφνικά την έπιασε ο πόνος για να δημιουργηθούν σωματεία. Μόνο που στην πραγματικότητα πρόκειται για σωματεία τα οποία θα τα έχουν στο χέρι οι εργοδότες, για να τους εξυπηρετήσουν στην επιβολή των επιχειρησιακών συμβάσεων. Ηδη - σύμφωνα με πληροφορίες - έχουν κατατεθεί πάνω από 600 αιτήσεις για σύσταση τέτοιων σωματείων, ενώ 1.000 περίπου επιχειρήσεις ζητούν «συμβουλές» για τον τρόπο εφαρμογής του νόμου για τις επιχειρησιακές.

Παράλληλα, η κυβέρνηση εμμένει στην απόφασή της να μη θέτει σε ισχύ τις κλαδικές συμβάσεις, οι οποίες ξεπερνούν τις αυξήσεις που προβλέπει η ΕΓΣΣΕ που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και επεξεργάζεται να θέσει νέα νομικά εμπόδια στην επέκταση των κλαδικών συμβάσεων στις επιχειρήσεις που δεν εκπροσωπούνται στη διαπραγμάτευση. Κάτι που συνεπάγεται και πρόσθετο χτύπημα στις κλαδικές μέσα από τον περιορισμό της εφαρμογής τους.

Νέες νομοθετικές παρεμβάσεις ετοιμάζονται για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και την παραπέρα υπονόμευση του σταθερού χρόνου εργασίας, αλλά και την επέκταση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και προς τούτο συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις σε τεχνικό επίπεδο στο πλαίσιο της ΕΕ.

Και ενώ κυβέρνηση και τρόικα «σαρώνουν» τα πάντα, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με ανακοίνωσή της, δηλώνει ότι «είναι υποχρέωση της κυβέρνησης να αναλάβει τις ευθύνες της και να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των εργαζομένων της χώρας και το θεσμό των ΣΣΕ»! Αυτό και αν είναι καλλιέργεια αυταπατών και ρετουσάρισμα της κυβέρνησης. Από ποιον άραγε θα υπερασπιστεί τα δικαιώματα των εργαζομένων η κυβέρνηση; Από τον ίδιο της τον εαυτό. Ζητάει η ΓΣΕΕ να αναλάβει τις ευθύνες της. Μα ακριβώς αυτό κάνει. Εχει αναλάβει πέρα για πέρα τις ευθύνες της απέναντι στα μονοπώλια, τους βιομήχανους και τον ΣΕΒ, γι' αυτό και νομοθετεί τα αντεργατικά μέτρα.

Μάλιστα, είναι τέτοια η συνέπειά της, που αναγνωρίζεται από τον ίδιο τον ΣΕΒ, ο οποίος εκ του ασφαλούς περιπαίζει τους εργαζόμενους. Ετσι, σε δήλωσή του ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος σημείωσε μεταξύ άλλων ότι:

«Είναι άδικο και παράλογο να ανακύπτει εκ του μη όντος και ίσως εκ του πονηρού, θέμα περικοπής μισθών στον ιδιωτικό τομέα, όταν το χρεοκοπημένο Κράτος παραμένει αμείωτο και τα προνόμια των συντεχνιών του Δημοσίου ουσιαστικά άθικτα... Προέχει να μειωθεί ο όγκος του Κράτους που καταπνίγει την οικονομία. Να δοθεί τέλος στον αναχρονιστικό κρατικό παρεμβατισμό. Να καταργηθούν τα εκατοντάδες εμπόδια που καθιστούν ασφυκτικό το επιχειρηματικό περιβάλλον. Να προχωρήσει χωρίς νοθεύσεις το άνοιγμα των αγορών και των επαγγελμάτων.

Ολα αυτά (σ.σ. τα αντεργατικά μέτρα) ο ΣΕΒ τα έχει εξηγήσει όχι μόνο στην κυβέρνηση αλλά και στην τρόικα που έδειξε να τα καταλαβαίνει...» Η προσπάθεια δημιουργίας αντιπαραθέσεων μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στον οποίο επιστρατεύεται και ο ΣΕΒ καθόλου δε σημαίνει προστασία των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα, τους οποίους άλλωστε τα μέλη του χτυπούν αλύπητα. Ο αντικρατισμός του ΣΕΒ είναι κάλπικος, υπηρετεί την επιδίωξή του για την παραπέρα υποταγή του κράτους στα συμφέροντα των ισχυρών καπιταλιστικών ομίλων και σε βάρος τόσο των μικρών επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων αλλά και όλων των εργαζομένων και του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.