Γίνεται όλο και πιο φανερό ότι στο πλαίσιο της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, δεν υπάρχει διέξοδος και προοπτική για τους μικρομεσαίους αγρότες. Κι όσοι υποστηρίζουν το αντίθετο και σπρώχνουν το αγροτικό κίνημα προς αναζήτηση λύσεων «εφικτών» και «σύννομων» μ' αυτές τις πολιτικές, που στηρίζουν μόνο τους μεγάλους, συνειδητά κοροϊδεύουν τους αγρότες. Στόχο έχουν να τους παγιδεύσουν μέσα στα δικά τους πλαίσια και όρια, που, σταδιακά, οδηγούν στην καταστροφή του μικρομεσαίου αγρότη και στην κυριαρχία του καπιταλιστή αγρότη. Ομως μια τέτοια προοπτική της αγροτικής οικονομίας θα είναι ενάντια στα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς που ξεκληρίζεται, αλλά και ενάντια στους εργατοϋπαλλήλους και τα λαϊκά στρώματα. Γιατί η συγκέντρωση της γης, παραγωγής και επιδοτήσεων σημαίνει ότι θα γιγαντωθεί η ακρίβεια στα είδη διατροφής και ένδυσης και θα πολλαπλασιαστούν τα διατροφικά σκάνδαλα, αφού ο καπιταλιστής αγρότης και μεταποιητής λειτουργούν για το κέρδος και όχι για τις διατροφικές ανάγκες του λαού. Η απάντηση σ' αυτήν την πολιτική βρίσκεται στην πρόταση της ΠΑΣΥ: Στη θέση του καπιταλιστή αγρότη να γίνει η γη κοινωνική ιδιοκτησία, να δημιουργηθούν κρατικές καθετοποιημένες μονάδες παραγωγής και δίπλα τους οι παραγωγικοί συνεταιρισμοί των μικρομεσαίων αγροτών, που θα εξασφαλίζουν επαρκή και ασφαλή προϊόντα για τη διατροφή του λαού και την πρώτη ύλη για τις κρατικές μεταποιητικές μονάδες, αξιοποιώντας όλες τις αναπτυξιακές δυνατότητες κάθε περιοχής, μέσα από κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και με λαϊκό έλεγχο. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται πολιτικός αγώνας για αλλαγή τάξης στην εξουσία, για κατάργηση των καπιταλιστών. Κοινός αγώνας με την εργατιά και τους αυτοαπασχολούμενους. Που θα δένει τις διεκδικήσεις με την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και τη δημιουργία των προϋποθέσεων για λαϊκή εξουσία που θα προωθεί μια διαφορετική αγροτική ανάπτυξη σε όφελος όλου του λαού.