Ο σημαντικός εικαστικός καλλιτέχνης Βλάσης Κανιάρης «έφυγε» σε ηλικία 83 ετών και κηδεύεται αύριο (12μ.) από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών. Ο Βλάσης Κανιάρης ανήκε στη γενιά των Ελλήνων καλλιτεχνών, που πειραματίστηκε στο εξωτερικό στη δεκαετία του 1960, μέσα από διάφορα πρωτοποριακά κινήματα. Ο ίδιος πολύ γρήγορα ανέπτυξε μια προσωπική «διάλεκτο» με τις εγκαταστάσεις του, τις γλυπτικές του «σκηνοθεσίες», τις μεικτές του τεχνικές, αλλά και με την ειρωνεία που πηγάζει από τις μορφές των έργων του. Ηταν ο πρώτος που εξέθεσε έργα αφηρημένης ζωγραφικής στην Ελλάδα. Παρότι δούλεψε πολύ στο εξωτερικό, διατήρησε την ελληνικότητά του, θίγοντας ταυτόχρονα κοινωνικο - πολιτικά προβλήματα διεθνούς κλίμακας. Συχνά τάραζε τα λιμνάζοντα ύδατα, με εκθέσεις όπως αυτή του 1969, μέσα στη χούντα, με τους γύψους και τα συρματοπλέγματα ή με την έκθεση - μία δεκαετία αργότερα - με τίτλο «Αλίμονο - Ελλάδα».

Γεννημένος στην Αθήνα το 1928, παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη. Φοίτησε στη Σχολή Καλών Τεχνών, με δασκάλους τους Αργυρό, Παππά, Πάνο Σαραφιανό και κυρίως τον Γιάννη Μόραλη. Σταθμός στην καλλιτεχνική του δημιουργία είναι το 1960, οπότε καταργεί το τελάρο στη ζωγραφική και χρησιμοποιεί κομμάτια μεταλλικού δικτυωτού, πάνω στα οποία στερέωνε γυψωμένα χαρτιά ή πανιά. Από τα μέσα του 1971 στρέφεται σε θέματα με κεντρικό άξονα τους μετανάστες. Για πολλά χρόνια έζησε και εργάστηκε στο εξωτερικό: αρχικά στη Ρώμη (μέχρι το 1960) και στη συνέχεια στο Παρίσι (επέστρεψε το 1967 αλλά αναγκάστηκε να ξαναφύγει το 1969). Το 1975 εκλέχθηκε καθηγητής στην έδρα ζωγραφικής της Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ και το 1976 εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα.

• 
  
  Το Μουσείο Μπενάκη, τιμώντας τη μνήμη του Βλάση Κανιάρη, εκθέτει στην είσοδο του κεντρικού κτιρίου (Κουμπάρη 1 & Βασ. Σοφίας), το έργο του «Φιγούρα» (1974, σύρμα και ρούχα), πρόσφατη δωρεά του καλλιτέχνη στο μουσείο.