Στο συλλαλητήριο, μαζί με τους μικρομεσαίους αγρότες, (γεωργούς, κτηνοτρόφους, αλιείς, δασεργάτες, μελισσοκόμους, ανθοκόμους κ.λπ.), καλούνται να πάρουν μέρος εργατοϋπάλληλοι, επαγγελματοβιοτέχνες - έμποροι, νέοι των σπουδών, γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, συνταξιούχοι, ώστε να διατρανωθεί η απόφαση και η αποφασιστικότητα όλων των λαϊκών στρωμάτων για κοινή αγωνιστική δράση ενάντια στην αντιλαϊκή - φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης - τρόικας.

Ο φετινός γιορτασμός του Κιλελέρ βρίσκει τη μικρομεσαία αγροτιά σε ακόμα χειρότερη κατάσταση σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, καθώς στη συνεχιζόμενη αντιαγροτική ΚΑΠ της ΕΕ, που θα γίνει ακόμα σκληρή για τους μικρομεσαίους αγρότες στην περίοδο 2014 - 2020, ήρθε να προστεθεί η σφοδρή αντιλαϊκή επίθεση που εκδηλώνεται στο πλαίσιο εφαρμογής του μνημονίου κυβέρνησης - τρόικας, με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες ξωμάχοι της υπαίθρου να έχουν έλθει σε δεινή οικονομική θέση και να σπρώχνονται στον Καιάδα της απόλυτης φτώχειας και της οικονομικής εξαθλίωσης.

Στο πλαίσιο της ΚΑΠ και της λεγόμενης «ελεύθερης αγοράς», οι τιμές παραγωγού για πολλά αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, (ελιές, λάδι, κρασί, εσπεριδοειδή, ροδάκινα, γάλα, κρέας κ.ά.), είναι σε εξευτελιστικά επίπεδα, οι «πετσοκομμένες» επιδοτήσεις κόπηκαν κι άλλο, το υπέρογκο κόστος παραγωγής, λόγω των συνεχών αυξήσεων στις τιμές των αγροτικών μέσων και εφοδίων, εκτοξεύτηκε στα ύψη, με αποτέλεσμα να έχει συρρικνωθεί το αγροτικό εισόδημα - πλέον, δεν αρκεί ούτε για την κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών στο χωριό - ενώ τα αγροτικά χρέη προς την ΑΤΕ και προς τρίτους έχουν διογκωθεί και «σφίγγουν το λαιμό» των μικρομεσαίων αγροτών.

Στο πλαίσιο του Μνημονίου, ο αγροτικός κόσμος φορτώνεται με νέα οικονομικά βάρη, (αυξήσεις στις εισφορές για ΟΓΑ - ΕΛΓΑ, στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, του νερού, του τηλεφώνου, της θέρμανσης, στα εισιτήρια της συγκοινωνίας και στα διόδια των δρόμων, στα επιτόκια της ΑΤΕ, καταβολή 5 ευρώ για «είσοδο» στα νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας κ.ά.). Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση επιβάλλει πρόσθετα «χαράστια» στους αγρότες, όπως για τη δήλωση ΟΣΔΕ, για την ανανέωση των αδειών γεωτρήσεων, για την ηλεκτρονική σήμανση των ζώων, τις παρακρατήσεις για τον ΤΟΕΒ και τους «αγροτικούς συμβούλους» κ.ά.

Ακόμα, λαμβάνονται αποφάσεις και σε νομοθετικό επίπεδο - καθιέρωση Μητρώου Αγροτών, νέοι νόμοι για Συνεταιρισμούς και ΕΛΓΑ, ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ και ξεπούλημα των κρατικοσυνεταιριστικών βιομηχανιών που ανήκουν σ' αυτή κ.ά. - με στόχο να προχωρήσει πιο γρήγορα το ξεκλήρισμα των μικροκληρούχων - μικροκαλλιεργητών - μικροπαραγωγων και το πέρασμα της γης και της αγροτικής παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών - αγροτοεπιχειρηματιών.

Ευρισκόμενη σ' αυτήν τη δεινή οικονομική και κοινωνική κατάσταση, η μικρομεσαία αγροτιά, δεν έχει άλλη επιλογή από τη συνέχιση της πάλης - με μεγαλύτερη ένταση κι αποφασιστικότητα, καλύτερη οργάνωση και σε αγωνιστική συμμαχία με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα - για την ανατροπή της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και για τη δημιουργία των προϋποθέσεων, σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, εφαρμογής μιας άλλης πολιτικής, φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής.

Σήμερα, οι μικρομεσαίοι αγρότες μπορούν να παλέψουν από καλύτερες θέσεις, μέσα από την κοινή λαϊκή συμμαχία, για προοπτική αγροτικής ανάπτυξης που θα υλοποιείται στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας, θα στηρίζεται στις καθετοποιημένες, κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις, τη συνεταιριστικοποίηση της παραγωγής και την ανάπτυξη του παραγωγικού συνεταιρισμού των μικρομεσαίων αγροτών, για την παραγωγή επαρκών, φτηνών και υγιεινών τροφίμων για τη διατροφή του λαού μας, καθώς και των αναγκαίων πρώτων υλών για την ανάπτυξη της μεταποιητικής βιομηχανίας.

Σ' αυτήν τη νέα οργάνωση της αγροτικής οικονομίας, που δεν θα υπάρχει καπιταλιστική αγροτική εκμετάλλευση, θα εξασφαλίζεται σταθερή δουλειά και καλό εισόδημα για τους μικρομεσαίους αγρότες και θα επιλύεται το διατροφικό πρόβλημα του λαού μας. Προϋπόθεση, βεβαίως, για να γίνει αυτό το όραμα πραγματικότητα, είναι η ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και η ανάδειξη της εξουσίας του λαού.

Στους αγροτικούς αγώνες των τελευταίων ετών αναδείχτηκαν, καθαρά, οι δύο γραμμές που υπάρχουν στο αγροτικό κίνημα. Από τη μια, ήταν η γραμμή της σύγκρουσης με την πολιτική που ξεκληρίζει τους μικρομεσαίους αγρότες, της αντιπαράθεσης με την ΚΑΠ της ΕΕ, που εκφράζει η ΠΑΣΥ. Από τη άλλη, η γραμμή του συμβιβασμού στην πολιτική που καταστρέφει τη μικρομεσαία αγροτιά, που εκφράζουν οι ηγεσίες των ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ, Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων και Ενώσεων Συνεταιρισμών.

Αμεση και επιτακτική προβάλλει η ανάγκη του αγώνα για το ζωντάνεμα, τη μαζικοποίηση και την ισχυροποίηση των αγροτικών συλλόγων, των Ενωτικών Ομοσπονδιών και της ΠΑΣΥ, ώστε να διασφαλιστεί η ενότητα και η προοπτική του αγροτικού κινήματος με αιτήματα που θα δίνουν λύσεις στο σήμερα και θα ανοίγουν προοπτική για το αύριο.