Ενα ακόμη «σκιάχτρο» για να φοβηθεί ο λαός και να προχωρήσουν οι αντιλαϊκές ανατροπές που έχει ανάγκη η πλουτοκρατία, προσπάθησε να κατασκευάσει χτες ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Π. Μπεγλίτης, με τις αναφορές του στην Βουλή, περί «ανησυχητικής κινητικότητας» των ενώσεων αποστράτων στις Ενοπλες Δυνάμεις.

Οπως χαρακτηριστικά επισήμανε, «υπάρχει μέσα από ένα σύνολο διάσπαρτων δυνάμεων αποστράτων ή ενώσεων αποστράτων μια κινητικότητα στο όνομα της έκφρασης ή της υπεράσπισης κάποιων συντεχνιακών ή κορπορατιστικών συμφερόντων» προσθέτοντας πως «αυτές οι ενώσεις αποστράτων, φοβάμαι ότι κατά ένα τρόπο έμμεσο αγκαλιάζονται από δυνάμεις της αντιπολίτευσης, αν όχι από την Αξιωματική Αντιπολίτευση», ζητώντας «να κοπεί κάθετα ο ομφάλιος λώρος που συνδέει ενδεχομένως πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης με ενώσεις αποστράτων».

Αυτό που δεν είπε ο Π. Μπεγλίτης, είναι ότι οι Ενώσεις των απόστρατων βρίσκονται σταθερά υπό την προστασία των κυβερνήσεων του δικομματισμού και μάλιστα εκπαιδεύονται με τη συμμετοχή και Αμερικάνων στρατιωτικών, για να χρησιμοποιηθούν σαν εφεδρεία ενάντια στο λαϊκό κίνημα, όπως είχε αποκαλύψει ο «Ρ» το Γενάρη του 2010.

Φέροντας την πραγματικότητα στα μέτρα που βολεύει την κυβέρνηση, ο υπουργός επιχείρησε να τσουβαλιάσει μ' αυτές τις Ενώσεις τα συνδικαλιστικά προπλάσματα στο στρατό, συκοφαντώντας τα δίκαια οικονομικά και υπηρεσιακά αιτήματα των αξιωματικών. Οπως είπε, «η έκκληση στους εν ενεργεία αξιωματικούς από αυτές τις δυνάμεις να βρίσκονται σε υπηρεσιακή εγρήγορση και ετοιμότητα για να αποκρούσουν την πολιτική της κυβέρνησης είναι κατά την άποψή μου επικίνδυνη».

Κατά τα άλλα, ο Π. Μπεγλίτης είχε και το θράσος να μιλήσει για «στήριξη της κυβέρνησης στη δημόσια αμυντική βιομηχανία» και προσπάθεια «ανασυγκρότησης του αμυντικού τομέα, του ευρύτερου δημόσιου τομέα». Αυτά όταν στην ίδια ομιλία ξεκαθάρισε ότι πρέπει «να δούμε πώς μπορούν να διαμορφωθούν μέσα από την ιδιωτικοποίηση ευρύτερες στρατηγικές εταιρικές σχέσεις, κρατώντας στο δημόσιο ένα σημαντικό μειοψηφικό κομμάτι μετοχών».

Ομολόγησε δηλαδή την παράδοση και αυτού του στρατηγικού τομέα στο μεγάλο κεφάλαιο, στο πλαίσιο των αποφάσεων που έχει στηρίξει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ για ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, με έδρα τη Γερμανία, την Ολλανδία και τη Γαλλία, προκειμένου να γίνουν πιο αποδοτικές οι μπίζνες των ιδιωτών, σε βάρος των πραγματικών αμυντικών αναγκών της χώρας.