ΘΟΛΑ ΛΟΓΙΑ ΣΕ ΠΙΚΡΟ ΠΟΤΗΡΙ: «Τρία χρόνια μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται ξανά στο σημείο μηδέν... (...) Οι εξελίξεις αυτές προμηνύουν έναν δύσκολο Σεπτέμβρη. Οσο η κρίση θα βαθαίνει τόσο περισσότερο οι αγορές και οι εντολοδόχοι τους πολιτικοί θα επιζητούν περισσότερο αίμα, έως ότου όχι μόνον "κρατικοδίαιτες" καπιταλιστικές οικονομίες σαν την ελληνική γίνουν πιο "ανταγωνιστικές" με συνθήκες εργασίας και δικαιώματα Κίνας... αλλά έως ότου ανατραπούν ολοκληρωτικά οι κοινωνικές κατακτήσεις ενός και πλέον αιώνα και σε αναπτυγμένες οικονομίες, όπως η ιταλική, η γαλλική και σε τελική ανάλυση η γερμανική. Προς όφελος, υποτίθεται, μιας θολής μελλοντικής ανάπτυξης και οικονομικής σταθερότητας, στην ουσία προς όφελος της δικτατορίας των πιστωτών!» (από άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ: «Διανύουμε το τέλος της κυριαρχίας του νεοφιλελεύθερου μοντέλου παγκοσμίως. Οι πολιτικές ηγεσίες δεν θέλουν να το παραδεχθούν, διότι τότε θα είναι σαν να αποχωρούν. Κι όμως, το πρόβλημα της παγκόσμιας οικονομίας είναι πολιτικό πρόβλημα. Η πολιτική λιτότητας που επιχειρούν οι χρεωκοπημένες ηγεσίες να επιβάλουν στις κοινωνίες οδηγεί την οικονομία ακόμη βαθύτερα στην κρίση. Η κρίση χρεών μετατρέπεται σε κρίση ανάπτυξης, δηλαδή σε επιβράδυνση και τελικά ύφεση.(...) Η κρίση και η ύφεση μπορεί να ενεργοποιήσουν ενδιάθετες κοινωνικές δυνάμεις και να δημιουργήσουν προϋποθέσεις εναλλακτικών πολιτικών σχεδίων, έξω από την "ήπειρο του νεοφιλελευθερισμού"» (από το κύριο άρθρο στην ΑΥΓΗ).

ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΠΑΤΡΟΤΗΤΑΣ: «Ο πρωθυπουργός θα αναδείξει τις διαφορές του ΠΑΣΟΚ από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, υποστήριζαν χτες κυβερνητικά στελέχη» (η καταγραφή στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).

ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ «ΤΑΞΗ»: «Καλό όμως είναι να είμαστε όλοι "ψυλλιασμένοι" κατά το επόμενο διάστημα γιατί σε αυτή τη χώρα έχουν συμβεί απίθανα πράγματα και σοβαρές απάτες στο όνομα του σοσιαλισμού, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της εθνικής κυριαρχίας και άλλων ψευδωνύμων επιδιώξεων. Η μάχη που δίνεται και θα δοθεί το επόμενο διάστημα θα κρίνει το μέλλον της χώρας, αλλά και το αν θα επιβιώσει ή όχι ένα άρρωστο, διαπλεκόμενο σύστημα εξουσίας. Αν τα σκοτεινά συμφέροντα και οι φορείς τους τα καταφέρουν να μείνουν τα πράγματα "ως έχουν", θα μας στείλουν στη δραχμή και στο περιθώριο της Ευρώπης» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).