«Μιλούν πολλοί για εμπορικό κύκλωμα Τέχνης, ενώ το ορθό είναι εμπορικό μεσολαβητικό κύκλωμα. Τις γκαλερί, μαζί με τη δημοσιογραφική παρουσίαση, τους συλλέκτες και τα μουσεία, στο εξωτερικό τα ονομάζουν εμπορικά μεσολαβητικά κυκλώματα. Γκαλερί υπάρχουν πολλών ειδών: Γκαλερί σύγχρονης τέχνης που έχουν και εμπορική επιτυχία. Γκαλερί που αδιαφορούν για την ποιότητα και απλώς πωλούν. Γκαλερί με φιλοδοξίες που παρουσιάζουν τη σύγχρονη, "πρωτοποριακή" τέχνη. Γκαλερί που επηρεάζουν την κατάσταση στην Τέχνη σε άλλες χώρες.

Στην παρουσίαση της Τέχνης εμπλέκονται τα ΜΜΕ και τα ειδικά περιοδικά. Τα ειδικά περιοδικά επηρεάζουν κυρίως τις πωλήσεις στις γκαλερί και συνδέονται με το αν ένας καλλιτέχνης θα εκθέσει ή όχι σε μουσεία (σ.σ. εδώ εννοούνται τα μουσεία που εκθέτουν σύγχρονη τέχνη). Ταυτόχρονα, τα μουσεία που εκθέτουν σύγχρονη ή μοντέρνα τέχνη συνδέονται με γκαλερί και με συλλέκτες οι οποίοι δίνουν τις συλλογές τους για περιοδικές εκθέσεις. Οι συλλέκτες συνδέονται με τις κοινωνικές τάξεις. Δηλαδή, δεν υπάρχουν φτωχοί συλλέκτες.

Σημαντικό είναι το αισθητικό κριτήριο και ποιος το ορίζει. Υπάρχει αυτό που ορίζεται ως "αισθητική ανομία". Οι παράγοντες για την ανομία αυτή είναι πολλοί. Ξεκινάμε από το σχολείο όπου δεν υπάρχει αισθητική αγωγή και η εξωσχολική αγωγή δεν μπορεί να καλύψει το κενό. Γι' αυτό και ο λαός, ακόμη κι αν νιώσει την ανάγκη να πλησιάσει την Τέχνη, έχει ένα φόβο. Το ποσοστό των εργατών και αγροτών που μπαίνουν στο μουσείο είναι το λιγότερο.

Η ταξική δομή λοιπόν της κοινωνίας, όχι μόνο επηρεάζει, αλλά καθορίζει, όχι μόνο το κοινό που θα πάει στα μουσεία, αλλά και την προσληπτική ικανότητα του κοινού ως προς το έργο Τέχνης. Πιο απλά, όταν στερείς στο λαό την Παιδεία γενικά και την αισθητική αγωγή ειδικότερα, δεν μπορείς να έχεις απαίτηση να καταλάβει την Γκουέρνικα. Είναι άδικο ακόμη και να του το ζητήσεις. Ο καλλιτέχνης, λοιπόν, πρέπει να αγωνίζεται και γι' αυτό. Αλλωστε, οι καλλιτέχνες επίσης δεν είναι η "αγία οικογένεια". Δεν είναι έξω από την κοινωνική διαστρωμάτωση. Υπάρχουν και καλλιτέχνες που λένε "καλά είναι έτσι, ας μείνουν τα πράγματα ως έχουν", όπως και καλλιτέχνες που έχουν συντεχνιακή λογική, ενώ θα έπρεπε να έχουν πολιτική στάση και συνείδηση. Κατ' ανάγκην θα έχεις συντεχνιακή λογική, αλλά δεν πρέπει να είναι πάνω από την πολιτική».