Credit: Janus Films.

Εξαιτίας ενός εχθρικού προς την ταινία άρθρου που δημοσιεύτηκε στο «Osservatore Romano» το φιλμ απαγορεύτηκε πάραυτα από το υπουργείο Τουρισμού και Πληροφοριών του φρανκικού καθεστώτος, ενώ ο διευθυντής του Ισπανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου υποχρεώθηκε σε πρόωρη συνταξιοδότηση μόνο και μόνο γιατί παρέλαβε ο ίδιος το βραβείο από το φεστιβάλ. Μέχρι και ο δικτάτορας Φράνκο ζήτησε να δει την ταινία. Την είδε μάλιστα δυο φορές και δε βρήκε κάτι ιδιαίτερα προσβλητικό. Αρνιόταν όμως να πάει κόντρα στην απόφαση του υπουργού του κι έτσι η ταινία συνέχισε να παραμένει απαγορευμένη στην Ισπανία.

Την πρώτη φορά που ο φίλος μου Γκουστάβο Αλατρίστε είδε την ταινία έδειχνε έκπληκτος και δεν έκανε το παραμικρό σχόλιο. Επειτα ξανάδε το φιλμ στο Παρίσι, δυο φορές στις Κάννες και στο τέλος στην Πόλη του Μεξικού. Μετά από την τελευταία αυτή φορά, θα ήταν η πέμπτη ή έκτη, ήρθε τρέχοντας προς το μέρος μου, φανερά ικανοποιημένος και μου είπε:

Λουίς, η ταινία είναι καταπληκτική, τώρα κατάλαβα τα πάντα!

Εγώ τον κοίταξα αμήχανος - αφηγείται ο Μπουνιουέλ στο βιβλίο του «Ο τελευταίος στεναγμός». Κι εγώ που νόμιζα ότι η ταινία μου αφηγείται μια τόσο απλή ιστορία ...

Παίζουν: Σίλβια Πινάλ, Φερνάντο Ρέι, Φρανθίσκο Ραμπάλ, Μαργκαρίτα Λοθάνο, κ.ά.

Παραγωγή: Ισπανία, Μεξικό (1961).