Τη γιγάντια προσπάθεια των μπολσεβίκων και της σοβιετικής εξουσίας, από τα πρώτα της κιόλας βήματα, να διαπαιδαγωγήσει το «νέο» άνθρωπο, το Σοβιετικό πολίτη, όπως αποτυπώνεται στο βιβλίο «Παιδαγωγικό Ποίημα» του Αντόν Σεμιόνοβιτς Μακάρενκο, παρουσίασε η Κυριακή Καμαρινού, εκπαιδευτικός και διδάκτορας κοινωνιολογίας, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού «Θέματα Παιδείας».

Οι ιστορίες των παιδιών που φιλοξενούνταν στο Σταθμό που διεύθυνε ο Μακάρενκο, παιδιά ορφανά και εγκαταλειμμένα, που ζούσαν στο δρόμο και στην απόλυτη φτώχεια, παιδιά παραβατικά που βρέθηκαν ακόμα και στη φυλακή, αποτελούν ζωντανή απόδειξη ότι οι συνθήκες διαμορφώνουν τον άνθρωπο. Τα παιδιά αυτά έφταναν την εποχή εκείνη τα 7,5 εκατομμύρια και η Κ. Καμαρινού υπογράμμισε την αναλογία που υπάρχει με τη σημερινή κατάσταση αλλά και την έντονη αντίθεση της στάσης της καπιταλιστικής κοινωνίας σε σύγκριση με το σοσιαλισμό.

Οι παιδαγωγικές απόψεις του Μακάρενκο δεν ήταν κάτι ξένο προς το σύνολο των ριζοσπαστικών διεργασιών, αλλά αντανακλούσαν το όλο οικονομικό, κοινωνικο-πολιτικό σύστημα που καθορίζει το εκπαιδευτικό πλαίσιο, της Λαϊκής Παιδείας που χαρακτήρισε το σοσιαλιστικό σύστημα στην ΕΣΣΔ. Τα παιδιά που περισυνέλεξε ο Μακάρενκο έγιναν Σοβιετικοί Πολίτες, έπαιξαν σοβαρό ρόλο στη θεμελίωση και την ανάπτυξη του πρώτου κοινωνικού συστήματος στο οποίο καταργήθηκε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Την παρουσίαση ακολούθησε πλήθος ερωτήσεων και προβληματισμών από τους νέους γονείς σε σχέση με τις δυσκολίες που συναντούν στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία που θεμελιώνεται στην εκμετάλλευση, τον ανταγωνισμό και προκρίνει την «ατομική λύση». Οπως τόνισε η Κ. Καμαρινού, είναι ανάγκη να αλλάξει η κοινωνία και ο προβληματισμός των γονιών για τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους ενδυναμώνει τη διάθεσή τους να συμβάλουν στην υπόθεση και στον αγώνα αυτό.