α) από τη μια μεριά, ως συστηματική συμμετοχή σε παιγνιώδεις, χορευτικές, αγωνιστικές - αθλητικές δραστηριότητές (σωμασκία), και
β) από την άλλη μεριά, ως θετική επίδραση, που προκύπτει προς όφελος των συμμετεχόντων στις προηγούμενες δραστηριότητες (παίδευση),
είναι δημιούργημα και εκδήλωση της ζωής των ανθρώπων της πόλης και, ως θεσμός, ουδέποτε εμφανίστηκε σε πρωτόγονες ή παρακμασμένες κοινωνίες...
Μέσω αυτής, της Σωματικής Αγωγής, διευκολύνονται και ενισχύονται οι φυσιολογικές λειτουργίες του σώματος του ανθρώπου (κυκλοφορία, αναπνοή, πέψη, αφομοίωση κλπ.), καθώς και η ανάπτυξη του σκελετού και των λοιπών οργάνων και οργανικών του συστημάτων.
Ακόμα, η Σωματική Αγωγή, συμβάλλει θετικά:
α) Στη γενική αγωγή και μόρφωση των υποκείμενων σε αυτήν
- με τη συνήθεια στην τάξη και στην αυτοπειθαρχία,
- με την ανάπτυξη των ψυχικών τους λειτουργιών και αρετών,
- με την καλλιέργεια του πνεύματός τους,
- με τη λήψη πρωτοβουλιών,
- με τον αλληλοσεβασμό και την αλληλοεκτίμησή τους, και
β) Στη διαμόρφωση μιας βούλησης ισχυρής, ενεργητικής και, προπαντός, ηθικής, για να αντιμετωπίζουν με επιτυχία και να ξεπερνούν τα διάφορα εμπόδια, τις δυσκολίες και τις στεναχώριες - βάσανα της ζωής...
Για το λόγο αυτό, στο θεωρητικό της υπόβαθρο, εντάσσονται όλα τα στοιχεία εκείνα που συμβάλλουν στη θεμελίωση των γενικών της κανόνων και στην κατανόησή της, ως παιδαγωγική διαδικασία, ενταγμένη στη γενική αγωγή του ανθρώπου, ιδιαίτερα των παιδιών και των νέων.
Η Σωματική Αγωγή, για να πετύχει τους τόσο σημαντικούς της σκοπούς, μέσα στα πλαίσια των ιδιαιτεροτήτων (φιλοσοφικών, θρησκευτικών, κοινωνικών συνθηκών, πολιτιστικών, πολιτικών και βιοτικών δεδομένων και αναγκών), καθώς και των ιδανικών και των προτύπων κάθε εποχής, λαού και χώρας, δημιουργεί, όσο αυτό είναι μπορετό, τις κατάλληλες συνθήκες, που απαιτούνται για να μεταβληθούν σε ικανότητες και επιδεξιότητες, όλες οι «δυνάμεις», με τις οποίες ο άνθρωπος έρχεται στη ζωή...
Για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά και για ένα σωρό άλλους που εξυπακούονται, η Σωματική Αγωγή, συνταγματικά κατοχυρωμένο «δικαίωμα» για όλο το Λαό, πρέπει, σε πρώτη τουλάχιστον φάση, να ενταχθεί ουσιαστικά μέσα στο χώρο και στο χρόνο της όλης, σε όλα τα επίπεδα (από το Δημοτικό, το Γυμνάσιο, το Λύκειο και το Πανεπιστήμιο) προσφερόμενης Σχολικής Ζωής και Παιδείας (το τρίπτυχο εκπαίδευση, μόρφωση, αγωγή) και όχι να ψάχνουμε να τη βρούμε και να τη γευτούμε έξω από αυτήν (τη Σχολική Ζωή και Παιδεία), καταβάλλοντας, μάλιστα, σύμφωνα με το πνεύμα της εποχής, «ανταποδοτικά τέλη»..!