Την υλοποίηση των στόχων του μεσοπρόθεσμου ανεξαρτήτως κόστους για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, συστήνει το Ιδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), που διαμορφώνει και στηρίζει τις θέσεις και τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών. Στην τριμηνιαία έκθεσή του για την ελληνική οικονομία εκτιμά ότι «η επίτευξη των στόχων του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος είναι ο ασφαλέστερος τρόπος προκειμένου να οδηγηθεί η Ελλάδα μακριά από τη ζώνη της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας». Χαρακτηρίζει «ανέφικτη» την πολιτική διαπραγμάτευση του Μνημονίου και επιτίθεται σ' αυτό που ονομάζει νοοτροπία «δεν πληρώνω», σημειώνοντας ότι εάν επικρατήσει θα έχει «ολέθρια αποτελέσματα».

Το «ζουμί», της πολιτικοοικονομικής παρέμβασης του ΙΟΒΕ βρίσκεται όμως, στην επανάληψη «αναγκαιοτήτων», όπως: Αποκρατικοποιήσεις, «αξιοποίηση» του συνόλου της δημόσιας ακίνητης περιουσίας με κάθε τρόπο και ευελιξία - («η δημόσια ακίνητη περιουσία μπορεί να ενοικιαστεί, να πουληθεί, να δοθεί ενέχυρο για μακροπρόθεσμα δάνεια με χαμηλό επιτόκιο»), άνοιγμα των αγορών, κατάργηση εμποδίων στην επιχειρηματικότητα. Για το δημόσιο επιτάσσει περαιτέρω μείωση της μισθολογικής δαπάνης και «ορισμένων κοινωνικών δαπανών, οι οποίες δεν έχουν κοινωνικό αντίκρισμα, όπως είναι οι παροχές αρκετών ταμείων». Προτρέπει σε νέα φορολογικά χαράτσια με το πρόσχημα του «περιορισμού των φοροαπαλλαγών, της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής». Είναι ενδεικτικό ότι θεωρεί «δυσάρεστα» αλλά «σε γενικές γραμμές αναγκαία» τα μέτρα που παίρνει τώρα η κυβέρνηση.