Την ίδια στιγμή, όμως, και μέσω του χτυπήματος στις συμβάσεις, κόβονται συνολικά τα όποια επιδόματα έπαιρναν οι εργαζόμενοι. Οι εκπαιδευτικοί, για παράδειγμα, οι οποίοι επιδοματικά βρίσκονται σε μια «μέση» κατάσταση σε σχέση με τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους, από το κόψιμο των επιδομάτων έχουν απώλεια στα εισοδήματά τους 400 με 500 ευρώ. Τέτοια επιδόματα ήταν το «κίνητρο απόδοσης», «εξομάλυνσης μισθού», «εξωδιδακτικής εργασίας» κλπ. Αλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι εργαζόμενοι στον ΟΤΕ. Τεχνικοί ή όσοι εργάζονται σε υπόγεια κλπ. ή είναι ταμίες έπαιρναν επιδόματα λόγω της φύσης και της θέσης της εργασίας τους, όπως είναι το τεχνικό, το επικίνδυνο ή ανθυγιεινό και το ταμειακό, αντίστοιχα, τα οποία κυμαίνονται από 5% έως 15% επί του μισθολογικού κλιμακίου. Το αποτέλεσμα, μετά την αφαίρεση όλων αυτών των επιδομάτων θα είναι η καταβύθιση του μισθού των εργαζομένων. Αλλωστε μετά το 2005 σε πολλούς νεοπροσλαμβανόμενους η εργοδοσία δε χορηγεί αυτά τα επιδόματα ή άλλα τα κατάργησε με μονομερείς αποφάσεις της διοίκησης...

Ακόμη, όμως, και στον ιδιωτικό τομέα, η επίθεση στους μισθούς παίρνει άγριες διαστάσεις. Με τη δυνατότητα που δίνεται στην εργοδοσία, πλέον, μέσα από το πολυνομοσχέδιο, να επιβάλλει επιχειρησιακές συμβάσεις καταργούνται δικαιώματα, που υπήρχαν στις κλαδικές. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μια σειρά από επιδόματα που έμπαιναν στο μισθό, τώρα σφαγιάζονται. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ιδιωτικές εταιρείες τηλεπικοινωνίας (π.χ. WIND, VODAFONE) ορισμένοι από τους εργαζόμενους υπέγραφαν συμβάσεις με βάση τις ομοιοεπαγγελματικές, μέσα στις οποίες περιλαμβάνονται μια σειρά από επιδόματα (π.χ. ξένης γλώσσας, πτυχίου, ανθυγιεινού επαγγέλματος κλπ). Οι εταιρείες, πλέον, καταργούν αυτά τα επιδόματα.

Αλλά και στους εργαζόμενους σε Γάλα - Τρόφιμα - Ποτά τα επιδόματα αποτελούν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του μισθού, περίπου 30%, με επιδόματα γάμου, τέκνων και κυρίως πολυετίας.