Εξακολουθούν να καταρρέουν, λόγω της αδιαφορίας της ιταλικής κυβέρνησης, τα σπαράγματα της Πομπηίας, της πόλης που θάφτηκε το 79 μ.Χ. από την ηφαιστειακή λάβα του Βεζούβιου, αποτελώντας σήμερα ένα μοναδικό, στο είδος του, αρχαιολογικό χώρο, που συγκαταλέγεται στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ για την παγκόσμια κληρονομιά.

Σύμφωνα με τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, κατέρρευσε μέρος του αρχαίου τείχους της πόλης, λόγω των δυνατών βροχοπτώσεων. Η βροχή ήταν το «κερασάκι» στην εγκατάλειψη του αρχαιολογικού χώρου, αφού, ένα χρόνο πριν, είχαν καταγραφεί τέσσερις καταρρεύσεις μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα: Μέσα σε δύο ημέρες κατέρρευσαν, σε διαφορετικά σημεία, κομμάτια τείχους, συνολικού μήκους 15 μ., καθώς και το ηλικίας 2.000 ετών κτίριο που χρησιμοποιούσαν οι μονομάχοι.

Και τότε οι αρμόδιοι είχαν «επιστρατεύσει» ως «αιτία» τη... βροχή, και η υπεύθυνη του χώρου δήλωνε ότι «είναι πράγματα που μπορούν να συμβούν σ' έναν εκτεταμένο αρχαιολογικό χώρο ηλικίας 2.000 ετών, κυρίως σε κλιματικές συνθήκες όπως αυτές των τελευταίων ημερών»...

Σύμφωνα με τον τότε υπουργό Πολιτισμού, Σάντρο Μπόντι, ο οποίος τελικά αντικαταστάθηκε τον περασμένο Μάρτη χωρίς όμως τα πράγματα να καλυτερεύσουν για το μνημείο, από το Σεπτέμβρη του 2003 ως το Φλεβάρη του 2010 σημειώθηκαν 16 καταρρεύσεις στην Πομπηία (!!!), αποδεικνύοντας ότι η κρατική αδιαφορία για το μνημείο είναι διαχρονική. Να σημειωθεί ότι αυτή η αδιαφορία μπορεί να είναι και εσκεμμένη, δεδομένης της πολιτικής της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι που παραδίδει μνημεία σε ιδιώτες, με κάθε τρόπο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η «χορηγία» μεγαλοβιομήχανου παπουτσιών για τη συντήρηση του Κολοσσαίου...