Ο 87χρονος Αργύρης Κουνάδης, ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς δημιουργούς, πέθανε (21/11) στο Φράιμπουργκ της Γερμανίας, όπου ζούσε από το 1959 και όπου θα ταφεί. Γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη, ο Αργύρης Κουνάδης σπούδασε μουσική στην Αθήνα. Μέλος της ΕΠΟΝ, το 1943, γράφει τη μουσική του πρώτου ύμνου της (σε στίχους Γ. Τσαπόγα) και συλλαμβάνεται για την αντιστασιακή του δράση. Από το 1950 συνεργάστηκε με το Ελληνικό Χορόδραμα της Ραλλούς Μάνου, μαζί με τους Μ. Χατζιδάκι και Μ. Θεοδωράκη. Ηταν από τους πρώτους συνθέτες που ενδιαφέρθηκε για το ρεμπέτικο τραγούδι, το οποίο επηρέασε (μαζί με τους Στραβίνσκι και Μπάρτοκ) τα πρώτα του έργα της περιόδου 1949-57. Εχοντας δίπλωμα πιάνου και σύνθεσης, συνέχισε τις σπουδές του στη Γερμανία (1958), στην Ανώτατη Μουσική Σχολή του Φράιμπουργκ (εκεί το 1972 εκλέχτηκε καθηγητής). Εμβαθύνοντας στο ατονικό, το δωδεκάφθογγο, το σειραϊκό και το αλεατορικό σύστημα, κατέληξε στη λιτότητα, δίνοντας πρωταρχικό ρόλο στο μελοποιημένο λόγο και το δραματικό στοιχείο.

Συνέθεσε όπερες, έργα για συμφωνική ορχήστρα (ανάμεσά τους το «Χορικόν» και τα «Ετεροφωνικά Ιδιόμελα») και έργα μουσικής δωματίου για μικρά σύνολα. Επίσης, έγραψε πολλά ελληνικά τραγούδια - στους κύκλους «Εν Αθήναις», «Το ταξίδι», κ.ά. - που ερμήνευσαν γνωστοί τραγουδιστές (Σ. Μπέλλου, Α. Καλογιάννης, Ελ. Βιτάλη κ.ά.) και αγαπήθηκαν. Ανάμεσά τους, τα «Στην πλατεία Αβησσυνίας», «Ορτσα τα πανιά», «Δεν περισσεύει υπομονή». Το τελευταίο, σε στίχους Β. Γκούφα, σφραγίστηκε από την ερμηνεία της Σ. Μπέλλου: «Πέντε δεκάρες το ψωμί/ δεν περισσεύει υπομονή/ πίκρα κομπόδεμα κρατώ/ το 'χω στα στήθια φυλαχτό...».