«Να προχωρήσουμε τώρα στη μείωση του μη μισθολογικού κόστους, δηλαδή στη μείωση των εργοδοτικών εισφορών και των εισφορών προς την Εργατική Εστία και τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, και να αφήσουμε για αργότερα τη μείωση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα». Αυτή είναι, σύμφωνα με δημοσιεύματα του αστικού Τύπου, η θέση στην οποία έχει καταλήξει η κυβέρνηση μετά από παρασκηνιακές συνεννοήσεις που έχει κάνει με τους κοινωνικούς εταίρους. Με αυτή τη θέση προσέρχεται στη «διαπραγμάτευση» με την τρόικα, που σταθερά εμφανίζεται από την κυβερνητική προπαγάνδα σε ρόλο «κακού» που θέλει εδώ και τώρα μείωση του λεγόμενου εργατικού κόστους. Καμία ψευδαίσθηση δεν υπάρχει για την κατάληξη της δήθεν διαπραγμάτευσης: Και το μη μισθολογικό κόστος θα μειωθεί άμεσα με τις ευλογίες όλων των κοινωνικών και κυβερνητικών εταίρων και οι κατώτατοι μισθοί θα καταργηθούν έστω με κάποια καθυστέρηση. Και αυτό γιατί κυβερνώντες και κοινωνικοί εταίροι προσκυνούν ως θεό την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου και θυσιάζουν τα πάντα προκειμένου να διασφαλιστεί. Από την πλευρά των εργατοπατέρων εδώ και καιρό προετοιμάζεται το έδαφος στο όνομα της «διάσωσης θέσεων εργασίας»... Οσο για την κυβέρνηση, ο Γ. Κουτρουμάνης ήταν κάτι παραπάνω από σαφής: Δεν υπάρχουν «κόκκινες γραμμές». Δηλαδή δεν υπάρχουν όρια για την κυβέρνηση όταν πρόκειται για τη σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων... Ομως είναι για τον ίδιο το λαό ζήτημα επιβίωσης να θέσει ο ίδιος τη μόνη «κόκκινη γραμμή» για μια φιλολαϊκή έξοδο από την κρίση: Ενιαίος ταξικός αγώνας, συμπόρευση με το ΚΚΕ, να βάλουν εμπόδια σήμερα, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία.