Οι νέοι μισθοί της ΕΓΣΣΕ σύμφωνα με τα μέτρα που μεθοδεύει η συγκυβέρνηση

• Μείωση κατά 22% σε όλα τα επίπεδα των μισθών.
• Ταυτόχρονα, μετά απ' αυτή τη συρρίκνωση, οι μισθοί παγώνουν για όλο το διάστημα της προγραμματικής περιόδου, τουλάχιστον δηλαδή μέχρι το 2015.
• Στους νέους που πιάνουν για πρώτη φορά δουλειά η μείωση φτάνει το 32% του σημερινού μισθού.

Αυτό σημαίνει ότι ο σημερινός κατώτερος μισθός, από 751,4 ευρώ μεικτά, συρρικνώνεται στα 585,8 ευρώ μεικτά, απώλεια 165 ευρώ! (Βλέπε ΠΙΝΑΚΑ). Μετά και την αφαίρεση των ασφαλιστικών εισφορών του εργαζόμενου (15,7%), ο καθαρός κατώτερος μισθός διαμορφώνεται στα 494 ευρώ και με την αφαίρεση του φόρου μισθωτών υπηρεσιών που αναλογεί (με αφορολόγητο στα 5.000 ευρώ), το ποσό που θα πάρει στο χέρι ο εργαζόμενος είναι μόλις 480,4 ευρώ! Το κατώτερο μεροκάματο πέφτει στα 26,19 ευρώ μεικτά και στα 22,18 ευρώ καθαρά. Και επειδή αυτός που αμείβεται με μεροκάματο σπάνια κάνει 25 μεροκάματα, το πραγματικό του εισόδημα δε θα ξεπερνά τα 400 ευρώ. Στην περίπτωση του έγγαμου χωρίς προϋπηρεσία, ο μεικτός μισθός από τα 826,5 ευρώ σήμερα πέφτει στα 644,7 ευρώ μεικτά. Για τον έγγαμο με 3 τριετίες, ο μεικτός μισθός του από τα 1.037,1 ευρώ μειώνεται στα 809 ευρώ μεικτά.

Για τους νέους νεοεισερχόμενους στην εργασία ο μισθός τους θα είναι ακόμα μικρότερος, στα 430 ευρώ, χαμηλότερος δηλαδή και από το σημερινό επίδομα ανεργίας. Ετσι η στρατιά του νέου ευέλικτου και φθηνού δυναμικού είναι έτοιμη να προσφερθεί προς κατανάλωση στα ντόπια και ξένα μονοπώλια. Ετσι επιχειρεί το κεφάλαιο να ξεπεράσει την κρίση που προκάλεσε η υπερσυσσώρευσή του. Να πώς εννοούν την «ανάπτυξη» οι αμύντορες της νέας αναπτυξιακής πορείας που ευαγγελίζονται ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., αλλά και με τον έναν ή άλλον τρόπο, όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Είναι φανερό ότι η μείωση σε ετήσια βάση συνεπάγεται για τον εργαζόμενο απώλεια 3 μισθών, οι οποίοι προστίθενται στους τρεις ακόμα μισθούς που αφαίρεσαν συνολικά από τους εργαζόμενους τα μέτρα, από το 2009 μέχρι σήμερα (γενίκευση ελαστικών εργασιακών σχέσεων, ανεργία κ.ά.). Με άλλα λόγια, αν πάρουμε ως βάση το εισόδημα που είχε ένας εργαζόμενος το 2009, οι απώλειές του το 2012 θα φτάσουν τους 6 τουλάχιστον μισθούς. Χάνει δηλαδή το 50% του εισοδήματός του!

Μάλιστα, σε σχετικό κείμενο ρητά ορίζεται η αναθεώρηση των επιδομάτων ανεργίας και άλλων οικογενειακών επιδομάτων μέσα στο 2012, με βάση εισοδηματικά κριτήρια. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα κι αν κάποιος είναι άνεργος και δικαιούται το επίδομα, δε θα το παίρνει, αν, για παράδειγμα, εμφανίζεται να μένει σε δικό του σπίτι ή αν εισπράττει κάποιο ενοίκιο και ...πάει λέγοντας. Αλλωστε, η βύθιση των μισθών θα συμπαρασύρει αντικειμενικά όλο το πλέγμα των επιδομάτων και της Πρόνοιας, αφού ένα επίδομα - όπως το αντιλαμβάνεται η κυρίαρχη πολιτική - δεν μπορεί να βρίσκεται πιο πάνω από το μισθό ενός εργαζόμενου.

Ετσι, τον Ιούλη, κυβέρνηση - τρόικα - «κοινωνικοί εταίροι» θα διαμορφώσουν έναν «ελάχιστο μισθό» που θα ευθυγραμμίζει την Ελλάδα με χώρες όπως η Πορτογαλία, η Τουρκία, η Κεντρική και Νοτιοανατολική Ευρώπη και που πλέον «θα επιτρέψει να εκπληρώσει τη βασική του λειτουργία», που, σύμφωνα με το νέο στόχο, πρέπει να είναι «η διασφάλιση ενός ενιαίου δικτύου ασφαλείας για όλους τους υπαλλήλους»! Ετσι, ο κατώτερος μισθός μετατρέπεται σε «ελάχιστο δίχτυ» που θα πνίξει όλη την εργατική τάξη, αφού δε θα ξεπερνά τα 500 ευρώ.

Η παρέμβαση αυτή αφορά στη μετενέργεια, δηλαδή στην κατάργηση της δυνατότητας, που υπήρχε μέχρι τώρα, οι όροι αμοιβής και εργασίας της κλαδικής σύμβασης να μεταφέρονται σε ατομικό επίπεδο μετά την παρέλευση έξι μηνών, ακόμα και αν δεν υπήρχε νέα κλαδική σύμβαση. Η διατήρηση αυτών των όρων χάνεται, μερικώς ή εξ ολοκλήρου, ανάλογα με το τελικό σενάριο που θα εγκριθεί. Με βάση τα δεδομένα, αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση που δεν υπογραφεί νέα κλαδική σύμβαση, κάτι στο οποίο οι εργοδότες δε θα στέρξουν, μετά την παρέλευση κάποιων μηνών, από τις κλαδικές συμβάσεις θα απομείνει μόνο ο βασικός κλαδικός μισθός και ανάλογα τον κλάδο και την ειδικότητα αυτό σημαίνει τεράστιες απώλειες, που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει και το 50%.

Η ανατροπή αυτή, σε συνάρτηση με τη νομοθέτηση που θα απαγορεύει στα συνδικάτα να προσφεύγουν μονομερώς στη διαιτησία (ΟΜΕΔ), δίνει άλλο ένα όπλο στα χέρια των εργοδοτών να επιχειρήσουν να υπογράφουν ατομικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις πολύ χαμηλότερα από τις σημερινές κλαδικές. Πολύ περισσότερο που ο ΟΜΕΔ θα αποφασίζει μόνο για το βασικό μισθό και όχι για τα υπόλοιπα επιδόματα ή άλλες αμοιβές. Πρόσθετα στα παραπάνω θα νομοθετήσουν και το πάγωμα των ωριμάνσεων (τριετίες, πολυετίες) τουλάχιστον για όσο διάστημα διαρκεί το πρόγραμμα της καταστολής των εργατικών δικαιωμάτων, προαναγγέλλοντας την οριστική τους κατάργηση. Οι παρεμβάσεις δε σταματούν εδώ, καθώς παράλληλα με όλα τα παραπάνω θα ενισχυθεί το διευθυντικό δικαίωμα ώστε μονομερώς οι επιχειρήσεις να επιβάλουν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας (κατάργηση 8ωρου, απλήρωτη υπερεργασία), αλλά και να κάνουν ακόμα πιο λάστιχο τους όρους εφαρμογής της μερικής απασχόλησης.