Εκλειναν το «μάτι» στα μνημόνια και κατέθεταν υπομνήματα, με τα οποία εκθείαζαν την πολιτική της ΕΕ για τις «μικρομεσαίες» επιχειρήσεις.

Εκαναν προτάσεις για επιμέρους ζητήματα στις νομοθετικές ρυθμίσεις και αναζητούσαν λύσεις στη διευκόλυνση του ...δανεισμού μέσω του τραπεζικού συστήματος.

«Ελουζαν» με κάθε είδους χαρακτηρισμούς τις αγωνιστικές δυνάμεις που επέμεναν στην ανάγκη αντίδρασης, αντίστασης, συντονισμένου αγώνα και συμμαχίας με τους εργαζόμενους και τους αγρότες.

Πρόσφατα, έτρεξαν να στρογγυλοκαθίσουν στις καρέκλες του «κοινωνικού διαλόγου» με το παράγγελμα τρόικας - κυβέρνησης, για να κουβεντιάσουν πόσο θα κόψουν μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις.

Και τώρα, που οι ηγεσίες σε ΕΣΕΕ και ΓΣΕΒΕΕ κατάλαβαν ότι μαζί με τη «μαρίδα» των αυτοαπασχολούμενων, επαγγελματιών, μικροβιοτεχνών και μικρεμπόρων, η «μπάλα» της φιλομονοπωλιακής πολιτικής θα παρασύρει και πολλούς από τους «μικρομεγάλους» στο πέρασμά της, «θυμήθηκαν» να καλέσουν στους κοινούς αγώνες εργαζομένων και εργοδοτών.

Η αντίδραση δεν μπορεί να είναι γενική και αόριστη. Ηρθε η στιγμή να «πάρουν πόδι» οι δυνάμεις στις συνδικαλιστικές ηγεσίες που ταυτίζονται με το κεφάλαιο. Ηρθε η ώρα «να πάρει πόδι» η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, να ανατραπεί η πολιτική της, να πάει αλλού ο τόπος. Εκεί που τα μονοπώλια θα είναι κοινωνική ιδιοκτησία. Κι αυτό ούτε το θέλουν ούτε το εύχονται ούτε θα το στηρίξουν αυτές οι ηγεσίες...