Την ίδια ώρα, χιλιάδες νέοι επιστήμονες είναι άνεργοι, αντί να αξιοποιούνται με πλήρη, σταθερή δουλειά και αξιοπρεπείς μισθούς, για να παρέχονται καθολικά και προγραμματισμένα αυτές οι εξειδικευμένες και κρίσιμες υπηρεσίες: Πρωτοβάθμια ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενημέρωση για θέματα δημόσιας Υγείας, υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής συμβουλευτικής, νομικής συμβουλευτικής, εργασιακής συμβουλευτικής και ψυχοπαιδαγωγικής παρέμβασης.
Ενα νέο εμπόριο ελπίδας στήνεται εν μέσω κρίσης, όπου η ανέχεια και η ανεργία αυξάνονται ραγδαία. Τη βρώμικη δουλειά αναλαμβάνουν σε αυτήν τη φάση οι «αμόλυντες» ΜΚΟ. Πληρώνονται αδρά από τις κυβερνήσεις και τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, για να προωθούν τον «εθελοντισμό», τις χαμηλές προσδοκίες, τη ζητιανιά για «λίγη δουλειά», «λίγο φαΐ», «λίγη υγεία» σε μια εποχή που τεράστιος πλούτος παράγεται. Παράλληλα, θα διατηρούν γύρω τους ένα αποθεματικό εθελοντών, πουλώντας ελπίδα, ότι κάποια στιγμή μπορεί να μεσολαβήσουν οι κύριοι των ΜΚΟ για 5μηνη δουλειά με 600 ευρώ...