Το αντιδραστικό νομοθετικό «τσουνάμι» που ξεδιπλώθηκε τους τελευταίους μήνες από τη συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου πλουτοκρατίας - ΕΕ ενάντια στον πολιτιστικό τομέα και ιδιαίτερα στην πολιτιστική κληρονομιά - μεγάλο οικονομικό «φιλέτο» γαρ για το κεφάλαιο - δεν αφήνει κανένα περιθώριο «παρερμηνειών» για το πώς θα είναι η επόμενη μέρα των εκλογών για την Αρχαιολογική Υπηρεσία, τους εργαζόμενους σε αυτήν και για την πολιτιστική κληρονομιά εν γένει.

Ο νόμος για τη «βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος» δίνει καίριο χτύπημα στο σωστικό ανασκαφικό έργο στα μεγάλα ιδιωτικά έργα, αφού δίνεται το δικαίωμα της πρόσληψης του επιστημονικού προσωπικού στον ιδιώτη. Οπως σημείωνε και η Επιτροπή του ΠΑΜΕ στο υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, «παγιώνεται και θεσμοθετείται η ανάμειξη των ιδιωτών στο αρχαιολογικό έργο». Θυμίζουμε ότι αυτές οι ρυθμίσεις είναι συνέχεια του «μνημονίου» που συνέταξε το ΥΠΠΟΤ επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ για το ανασκαφικό έργο στα μεγάλα δημόσια έργα, με το οποίο ο ρόλος της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας υποβαθμίζεται προς όφελος των εργολάβων.

Το σχέδιο του νέου οργανογράμματος του ΥΠΠΟΤ προσαρμόζει τη δομή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και του ερευνητικού έργου στο αντιδραστικό πλαίσιο του «Καλλικράτη», με παράλληλο χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων μέσω των συγχωνεύσεων υπηρεσιών οι οποίες θα οδηγήσουν και σε απολύσεις.

Τα παραπάνω «συνοδεύτηκαν» από νέο «τσεκούρωμα» στην κρατική δαπάνη στον πολιτισμό με την τροποποιημένη κατανομή των πιστώσεων του κρατικού προϋπολογισμού τον περασμένο Μάρτη, με τη μείωση σε ανασκαφές, συντήρηση και ασφάλεια αρχαιολογικών χώρων και μουσείων να φτάνει σχεδόν τα 15 εκατ. ευρώ, σε έναν έτσι κι αλλιώς διαχρονικά άθλιο προϋπολογισμό για τον πολιτισμό.

Φυσικά συνεχίζονται οι μεγάλες ή μικρότερες καθυστερήσεις στους μισθούς, η εντατικοποίηση λόγω έλλειψης προσωπικού, η εργασιακή ομηρία και η απαξίωση γενικά της αναντικατάστατης προσφοράς των εργαζομένων της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας όλων των ειδικοτήτων. Οι εργαζόμενοι αυτοί οφείλουν να βγάλουν συμπεράσματα τόσο από τα παραπάνω ενδεικτικά παραδείγματα, όσο και από τους αγώνες που ξεδιπλώθηκαν στο ΥΠΠΟΤ, το ρόλο των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών και των αστικών κομμάτων που τις στηρίζουν και να τα μετατρέψουν και αυτά σε κριτήριο ψήφου.

Είναι πλέον ολοφάνερος ο προσανατολισμός του αστικού κράτους και των κομμάτων του στο ξεπούλημα της ιστορικής μνήμης του λαού στα μονοπώλια κάθε κλάδου, με αιχμή τον τουρισμό, για να μετατραπούν σε πεδία κερδοφορίας και ιδεολογικής χειραγώγησης. Απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα, το ΚΚΕ δίνει μέσα και έξω από τη Βουλή μάχες, με βασικό κριτήριο ότι η πολιτιστική κληρονομιά είναι λαϊκή περιουσία και για να διασωθεί προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων απαιτείται ρήξη με την εξουσία των μονοπωλίων.