Γρηγοριάδης Κώστας

Τα παραπάνω υποστήριξε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, παίρνοντας τη διερευνητική εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης και προσπαθώντας να δείξει την ετοιμότητα του κόμματός του να υιοθετήσει και προτάσεις που προέρχονται από άλλα κόμματα.

Βέβαια, ο Τσίπρας, αναφερόμενος στις πολύ συγκεκριμένες, αλλά εντελώς επιμέρους προτάσεις που έχει διατυπώσει το ΚΚΕ, για τη στοιχειώδη προστασία των ανέργων και για τη λύτρωση των υπερχρεωμένων νοικοκυριών από την επιθετικότητα των τραπεζών, αποκαλύπτει αυτόματα τα περιορισμένα όρια της πολιτικής μέσα στην οποία σχεδιάζει να κινηθεί.

Αυτό που χρειάζονται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, στο πλαίσιο μιας διαφορετικής πολιτικής, δεν είναι τα επιμέρους μέτρα προστασίας από την πλήρη οικονομική ανέχεια από την οποία απειλούνται οι άνεργοι και τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Αυτό που χρειάζεται το λαϊκό νοικοκυριό δεν είναι η στοιχειώδης άμυνα που μπορεί να προσφέρει ένα επίδομα ή το πάγωμα των τοκοχρεολυτικών δόσεων κάποιου δανείου. Αυτά είναι μέτρα που έπρεπε να παρθούν ...χτες. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, δεν είναι τα μέτρα που «μυρίζουν» ανατροπή της μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Στο ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν ότι για την ανατροπή της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου απαιτούνται άλλου είδους μέτρα. Πρώτα και κύρια εκείνα που θα ακυρώνουν στην πράξη όλα τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα και νόμους που πάρθηκαν καθ' όλη την περίοδο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, από την εποχή του Μάαστριχτ, τότε που και με ευθύνη των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ έμπαιναν οι βάσεις για τον ολομέτωπο πόλεμο του κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους.

Κι όμως, παρά το γεγονός ότι μια τέτοια προσέγγιση αποτελεί το ...«ένα το κρατούμενο» για την ανακούφιση των εργαζομένων, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει εντελώς διαφορετικές επιλογές, προτείνοντας επί της ουσίας να σταματήσει η από εδώ και πέρα εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων που προβλέπονται στο μνημόνιο. Δηλαδή, σου αφαίρεσα 50 από τα 100 που έπαιρνες, αλλά δε θα σου αφαιρέσω άλλα. Μόνο που κάτι τέτοιο σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί φιλολαϊκή διέξοδο.