Οι ομοιότητες ανάμεσα σε ένα φιλμ νουάρ κι ένα κλασικό χολιγουντιανό φιλμ κάνουν κατά καιρούς εντύπωση... Ενα τέτοιο παράδειγμα θα μπορούσε να είναι η «ΤΖΙΛΝΤΑ», με ένα τυραννικό σενάριο που περιστρέφεται γύρω από τον ομώνυμο πρωταγωνιστικό χαρακτήρα, τη μοιραία γυναίκα, τον εραστή της από το παρελθόν, τον κυνικό Αμερικανό χαρτοπαίχτη Γκλεν Φορντ και τον αυταρχικό Γερμανό σύζυγό της - στο ρόλο ο Τζορτζ ΜακΡέντι - έναν ανηλεή ιδιοκτήτη καζίνου και τον επικεφαλής του καρτέλ της Αργεντινής. Την ιστορία αφηγείται ο χαρτοπαίχτης Τζόνι Φάρελ, που φθάνει στο Μπουένος Αϊρες της Αργεντινής για να κερδίσει λεφτά, κλέβοντας στα τραπέζια των τυχερών παιχνιδιών. Οταν γίνεται αντιληπτό το τι κάνει, ο Τζόνι πείθει - για να σώσει το τομάρι του - τον ιδιοκτήτη του παράνομου καζίνου να τον προσλάβει. Ο ιδιοκτήτης Μάντσον τον προσλαμβάνει και τον έχει για δεξί του χέρι. Ολα βαίνουν καλώς έως ότου ο Μάντσον επιστρέφει από ταξίδι, με σύζυγο την Τζίλντα, τη μοιραία γυναίκα που στιγμάτισε το παρελθόν του Τζόνι. Εχοντας άγνοια της πρόδηλης έντασης, ο Μάντσον αναθέτει στον Τζόνι (που ταλαντεύεται ανάμεσα στην αφοσίωση στο αφεντικό του και την ερωτική επιθυμία για τη γυναίκα του) να προσέχει την Τζίλντα...

Η ταινία του Τσαρλς Βιντόρ του 1946 αναπαράγει βασικά δεδομένα της προγενέστερης «ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ»: Ενας εκπατρισμένος Αμερικανός σε θέση διαχειριστή καζίνου συναντά την πρώην ερωμένη του, τώρα σύζυγο κάποιου άλλου. Καθοριστικό το στοιχείο της ιστορίας, ένας καταπιεσμένος σαδομαζοχισμός. «Σε μισώ» λέει ο Γκλεν Φορντ στην 28χρονη, τότε, «femme fatale» Ρίτα Χέιγουορθ, μόνο και μόνο για να ακούσει την απάντησή της λίγο πριν το «πιο παθιασμένο» αγκάλιασμα του σινεμά: «Κι εγώ σε μισώ, ω, πόσο σε μισώ...». Ακολουθεί βέβαια το μνημειώδες στριπτίζ της Τζίλντα, υπό τους ήχους του κλασικού «Put the blame on Μame»... Να την δείτε...

Παίζουν: Ρίτα Χέιγουορθ, Γκλεν Φορντ, Τζορτζ ΜακΡίντι, Τζόζεφ Γκαλέια, Τζο Σόγιερ κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (1946).