ιδού καινούρια δόκανα για την καημένη φτώχεια!

εις το κυνήγι βγήκανε οι κλεφτοπαραδούχοι,

να μπλέξουν απονήρευτους στα μαγικά των βρόχια.

Κι εις όλους μας υπόσχονται χρυσούς αιώνας πάλι,

δουλειές με φούντες, πρόοδο, παρά με το τσουβάλι...

Από τους σπουδαιότερους σατιρικούς ποιητές της νεότερης Ελλάδας, έχοντας χαρακτηριστεί ως «σύγχρονος Αριστοφάνης», ο Γεώργιος Σουρής γεννήθηκε την 1η Φλεβάρη 1853 στην Ερμούπολη Σύρου. Τις γυμνασιακές σπουδές του τις τέλειωσε στην Αθήνα. Προοριζόμενος για τον ιερατικό κλάδο αναγκάστηκε να ξενιτευτεί, στα 17 του στο Ταϊγάνι της Ρωσίας, κοντά σ' ένα θείο του σιταρέμπορα για να εντρυφήσει στα μυστικά του ...εμπορίου. Ομως αποδείχτηκεν ακατάλληλος μέσα στο δίμηνο κι επέστρεψεν άρον-άρον στην πρωτεύουσα, που εργάστηκε σαν αντιγραφέας συμβολαίων. Πήρε μέρος και σ' ερασιτεχνικές παραστάσεις, ενώ παράλληλα φοιτούσε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου.

Συνεργάστηκε με ποικίλα πεζά κι έμμετρα, στα τότε περιοδικά της εποχής. Οπως σημείωνε τότε ο Σπύρος Μελάς, ο Σουρής είχε πλούσια πνευματικά προσόντα και πλούτο γνώσεων με συνέπεια να καταστεί εξαίρετος δημοσιογράφος της έμμετρης σάτιρας των γεγονότων της εποχής. Οι πρώτοι σατιρικοί του στίχοι δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά «Ασμοδαίος», «Μη χάνεσαι» του Βλάση Γαβριηλίδη και «Ραμπαγάς». Το 1883 εξέδωσε δική του σατιρική εφημερίδα, τον ΡΩΜΗΟ, που όμως τον σταμάτησε για ένα χρόνο, για να δώσει πτυχιακές εξετάσεις. Η απόρριψή του απ' αυτές τον έκανε να εγκαταλείψει οριστικά κάθε βλέψη για πτυχίο και ν' αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη σάτιρα. Ξανάβγαλε τον ΡΩΜΗΟ στις 2 Απρίλη 1883 και τον κυκλοφορούσε τακτικά μέχρι λίγο πριν τον θάνατό του, ως τις 17 Νοέμβρη 1918 - 36 χρόνια και 8 μήνες -, και για 1.444 συνολικά τεύχη. Εγραψε επίσης κι εύθυμα μονόπρακτα, που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία.