Αιφνίδια «έφυγε» και χτες κηδεύτηκε στο νεκροταφείου Ζωγράφου, ο ποιητής, κριτικός θεάτρου και επίτιμος γενικός γραμματέας της Ενωσης Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, Γιώργος Κάρτερ.

Ο Γ. Κάρτερ γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1928. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ, στη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και τηλεόραση στην Αυστρία και την Ιταλία. Από το 1949 ως το 1965 εργάστηκε στο ΕΙΡ, όπου σκηνοθέτησε ραδιοχρονικά και θεατρικά έργα κι έγραψε 500 εκπομπές (λ.χ. «Σύγχρονη πνευματική Ελλάδα» και το ηχητικό ντοκιμαντέρ «Η φωνή του 20ού αιώνα», το πρώτο που μεταδόθηκε από την Ελληνική Ραδιοφωνία και το Ρ. Ι. Κύπρου).

Από την έναρξη λειτουργίας της ΕΡΤ, το 1965, ήταν στέλεχός της. Παράλληλα, δημοσίευε σχετικά άρθρα σε εξειδικευμένα περιοδικά (λ.χ. «Τεχνική Εκλογή») και σε εγκυκλοπαιδικά λεξικά. Τα μελετήματά του για τα ΜΜΕ ήταν τα πρώτα του είδους. Δημοσίευε ραδιοφωνική και τηλεοπτική κριτική σε διάφορα έντυπα. Μετά τη μεταπολίτευση παρουσίαζε στην τηλεόραση τις «Ειδήσεις» και τη σειρά «Μια ταινία, μια συζήτηση».

Ο Γιώργος Κάρτερ διετέλεσε διευθυντής Τηλεόρασης της ΕΡΤ-1, διευθυντής Ραδιοφωνίας - Τηλεόρασης της ΕΡΤ-2, μέλος του ΕΡΣ, πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, μέλος της Ενωσης Ευρωπαίων Συγγραφέων, διευθυντής της τηλεόρασης της ΕΡΤ-1, διευθυντής Ραδιοφωνίας - Τηλεόρασης της ΕΡΤ-2, μέλος του ΕΡΣ, πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, μέλος της Ενωσης Ευρωπαίων Συγγραφέων, πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής του Εθνικού θεάτρου. Το 1973 παρουσίασε το τηλεπαιχνίδι «Τηλεσταυρόλεξο».

Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1945 με την ποιητική συλλογή «Αντιφεγγίσματα της ψυχής μου». Εξέδωσε 33 βιβλία και τρία στο εξωτερικό. Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ρουμανικά, τουρκικά, ουγγρικά, ισπανικά, βουλγαρικά και δημοσιεύθηκαν σε ξένες ανθολογίες και περιοδικά. Τιμήθηκε με βραβεία και διακρίσεις από την Ακαδημία Αθηνών, τους Δήμους Φλωρεντίας, Αχιλλείων, Κέρκυρας, Καλαμαριάς, την ΕΤ 3, το Ιδρυμα Αθ. Μπότση και το Σύλλογο Κερκυραίων Θεσσαλονίκης.

Ηταν αδελφός του ζωγράφο Ερνέστου Κάρτερ και σύζυγες της βιολονίστριας και συγγραφέα Ισμήνης Χρυσοχόου.

Μεταξύ των ποιητικών συλλογών του είναι οι: «Δευτέρα Παρουσία» (1948), «Σάντερμαχ» (1954), «Απόψε η γη καίει» (1958), «Εσωτερική υπόθεσις» (1974), «Ατομικός φάκελλος», «Ενδόμηση», «Βιο-λογία», «Οίκος ενοχής» (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών), «Το λάλον αίμα», «Κατά παντός υπευθύνου», κ.ά. Δοκίμια - μελέτες: «Το ραδιόφωνο και η αισθητική του», «Γνωριμία με την τηλεόραση», «Ραδιόφωνο και Τηλεόραση», «Εισαγωγή στη τηλεόραση», «Ιστορικά της τηλεόρασης», «Δοκιμές για την τηλεόραση», «Κείμενα επικοινωνίας», «Τηλεόραση: θέσεις και καταθέσεις», «Αναφορά στο ζωγράφο Ερνέστο Κάρτερ», «Ο ζωγράφος Γεώργιος Σαμαρτζής», «Οι δικοί μου της Κέρκυρας», «Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση - Ιστορία και ιστορίες», κ.ά.