Δεν ανησυχούν που πάνω από 1.000 φάρμακα τα πληρώνουν εξ ολοκλήρου οι ασφαλισμένοι, με αποτέλεσμα π.χ. μόνο το 2011 οι ασφαλισμένοι να πληρώσουν από την τσέπη τους πάνω από 176 εκατ. ευρώ. Δεν ανησυχούν που για αμέτρητα ακόμα φάρμακα τα οποία χρειάζονται άνθρωποι με σοβαρές παθήσεις (π.χ. καρκινοπαθείς, διαβητικοί) η συμμετοχή έχει μεγαλώσει ακόμα περισσότερο, με συνέπεια να έχει γίνει απαγορευτική η χρήση τους.

Κατά τα άλλα, γεμίσαμε «γιατρούς» που ανακάλυψαν (γιατί ούτε λίγο ούτε πολύ αυτό μας λένε) ότι είναι σπάταλοι οι χρονίως πάσχοντες, τα ΑμΕΑ, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι μετανάστες, οι νέοι που βλέπουν την υγεία τους να υπονομεύεται πολύμορφα και λόγω της καπιταλιστικής κρίσης. Φαίνεται γι' αυτούς τη δουλειά του γιατρού μπορεί να την κάνει και ένας λογιστής... Βέβαια, κι αυτός ο λογιστής θα τους αρέσει μόνο αν στον υπολογισμό των δημόσιων δαπανών θα μειώνονται πάντα αυτά που προορίζονται για το λαό και θα αυξάνονται όσα προορίζονται για το κεφάλαιο. Γιατί τέτοιο μόνο «εξορθολογισμό» ανέχονται. Αμα τους λέει κανείς να «εξορθολογίσεις» τα ποσά που μπουκώνουν οι επιχειρήσεις από το κράτος για να αυξηθούν οι παροχές στο λαό, τους σηκώνεται η τρίχα!..