Αδίστακτη η συγκυβέρνηση και χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό, «ξηλώνει» δικούς της νόμους, όταν διαπιστώνεται ότι δεν εξυπηρετούν την τρέχουσα συγκυρία και δε συμβάλουν αποφασιστικά στην υλοποίηση του αντιλαϊκού της σχεδιασμού, για να αποδειχτεί ότι στον καπιταλισμό το δίκαιο και η νομιμότητα έχουν συγκεκριμένο περιεχόμενο, σαφή ταξική κατεύθυνση.

Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ξεπέρασαν τελικά το σκόπελο της έγκρισης από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής, του προέδρου και του διευθύνοντα συμβούλου του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), γνωστού και ως Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων. Το όλο πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί, αφορούσε συγκεκριμένη διάταξη του κανονισμού της Βουλής, σύμφωνα με την οποία, ο πρόεδρος και ο διευθύνων σύμβουλος του Ταμείου, θα έπρεπε να εγκριθούν από τα 2/3 των μελών της επιτροπής ΔΕΚΟ. Οι εκπρόσωποι όμως των κομμάτων της συγκυβέρνησης, που συμμετέχουν στη συγκεκριμένη επιτροπή, είναι λιγότεροι από τον απαιτούμενο από τον κανονισμό αριθμό των βουλευτών που θα μπορούσε να εγκρίνει τους δύο νέους παράγοντες του Ταμείου - τα υπόλοιπα κόμματα δεν έδιναν θετική ψήφο - με αποτέλεσμα το νομικό ...πρόσκομμα να ξεπεραστεί με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, σύμφωνα με την οποία εγκρίνεται από την επιτροπή ΔΕΚΟ της Βουλής ο διορισμός του Τ. Αθανασόπουλου και του Γ. Εμίρη ως προέδρου και ως διευθύνοντα συμβούλου, αντίστοιχα, του ΤΑΙΠΕΔ.

Με άλλη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο, καταργείται το ελάχιστο ποσοστό, που, με βάση παλαιότερους νόμους, ήταν υποχρεωμένο να διατηρεί το ελληνικό Δημόσιο, στις ακόλουθες εταιρείες: ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΤΑ, Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ελευσίνας, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Καβάλας, Κέρκυρας, Λαυρίου, Πατρών και Ραφήνας. Το σύνολο των εταιρειών αυτών, θα μπορεί να εκποιηθεί κατά 100% στον ιδιωτικό τομέα.

Ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας, που εισηγήθηκε το διορισμό των στελεχών του Ταμείου, έδωσε το στίγμα της επιτάχυνσης του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, λέγοντας ότι στη σημερινή οικονομική συγκυρία «η ακινησία είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα και στο υπουργείο δεν υπάρχει χρόνος ούτε για ύπνο». Προκλητικά, ανέφερε ότι οι υπουργοί δεν πρέπει να φοβούνται το πολιτικό κόστος και ισχυρίστηκε ότι οι αποκρατικοποιήσεις δεν είναι όχημα για τη μείωση του δημόσιου χρέους αλλά «για την τόνωση της ανάπτυξης».

Μάλιστα, δήλωσε ότι εμμένει σε πρόταση που είχε εισηγηθεί παλιότερα μαζί με τον Σ. Μάνο για την προσφυγή σε δανεισμό με εγγύηση τη δημόσια περιουσία, λέγοντας ότι «στην περίπτωση που η Ελλάδα χρειαστεί και άλλα χρήματα και τα ξένα κοινοβούλια αρνηθούν να τη χρηματοδοτήσουν, τότε η πρόταση αυτή παραμένει, έστω εν υπνώσει, πάνω στο τραπέζι και ίσως να χρειαστεί».