Για δεύτερη μέρα χτες, ο χώρος του Φεστιβάλ αποτέλεσε το σημείο συνάντησης όσων δε βολεύονται με τη φτώχεια και την εκμετάλλευση, όσων καθημερινά δίνουν τη μάχη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας αλλά και όσων αποφασίζουν τώρα να μπουν στη μάχη και να δυναμώσουν τον αγώνα που θα οδηγήσει στην οριστική απαλλαγή του λαού από τους ληστές του πλούτου που παράγει, θα ανοίξει το δρόμο για να περάσει η εξουσία στα χέρια της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Οι συζητήσεις πολλές και παντού, στα θεματικά περίπτερα, στις ταβέρνες, στις παρέες, μπλεγμένες όμορφα με το χορό και το τραγούδι.

Οι χιλιάδες επισκέπτες παρακολούθησαν συναυλίες με τους Σ. Αβραμίδου, Δ. Τσακνή - Ν. Ζιώγαλα - Γ. Μηλιώκα, Dice Rollers, Α.Ν, Rewind, BLUES WIRE και αφιερώματα στον Μάνο Λοΐζο από το Τρίφωνο, στον μουσικοσυνθέτη Δήμο Μούτση από τους Φ. Θεοδωρίδη - Ν. Γιακουμάκου και στο λαϊκό τραγούδι των δεκαετιών '60 και '70 από τον Βασίλη Κασούρα.

Συμμετείχαν στη συζήτηση με θέμα «Κοινωνική αλληλεγγύη: Συνήθεια στη φτώχεια ή στοιχείο της πάλης ενάντια στην εξαθλίωση», που έγινε στη Λαϊκή Σκηνή με ομιλήτρια την Ελπίδα Παντελάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ (ρεπορτάζ θα παρουσιάσουμε στον «Ρ» της Κυριακής).

Το ενδιαφέρον των νέων γονιών συγκέντρωσε η συζήτηση που έγινε στον Παιδότοπο με θέμα «Μιλώντας στα παιδιά μας για την κρίση». Η Χαρά Παπαϊωάννου, σχολική ψυχολόγος και στέλεχος του ΚΚΕ, σημείωσε εισηγητικά ότι πρέπει να μιλήσουμε στα παιδιά μας για την κρίση.

«Να τους μιλήσουμε ανοιχτά και με όπλο την αλήθεια. Να τους μάθουμε να βλέπουν το δίκαιο και το άδικο, να μάθουν να σκέφτονται με αυτό το κριτήριο. Να κατανοήσουν τις ανάγκες και τις προτεραιότητες της οικογένειας, την αλλαγή που αναγκαστικά συμβαίνει σε αυτές. Να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας, με λόγια και πράξεις, στην κοινωνική αλληλεγγύη, όχι με τη λογική της φιλανθρωπίας ή του εθελοντισμού, αλλά από τη σκοπιά της διεκδίκησης. Να δώσουμε ελπίδα στα παιδιά μας. Οι λαοί έχουν τη δύναμη. Η ιστορία είναι ο καλύτερος αφηγητής παραμυθιών», σημείωσε.

Και πρόσθεσε: «Μιλώντας στο παιδί μας με όπλο την αλήθεια, με όπλο τη δύναμη του λαού το βοηθάμε να σταθεί όρθιο όχι μόνο για το σήμερα αλλά και για το αύριο, τότε δηλαδή που θα έχει προσωπική ευθύνη να αντιμετωπίσει τη ζωή. Το παιδί που μεγαλώνει μέσα στη γυάλα, αύριο πιο δύσκολα θα σταθεί στα πόδια του απέναντι σε μια εχθρική και σάπια κοινωνία. Αρα, η διαπαιδαγώγηση αφορά και την προετοιμασία για τη δράση του "αύριο"».

Την προηγούμενη μέρα, στο επίκεντρο της συζήτησης που έγινε στο περίπτερο της Εργασίας βρέθηκαν τα μέτωπα πάλης που ανοίγονται και τα καθήκοντα της εργατικής τάξης στις νέες συνθήκες της ολομέτωπης και σαρωτικής επίθεσης που δέχεται στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις της. Εισηγητής ήταν ο Βασίλης Ρέβας, μέλος της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, αντιπρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Θεσσαλονίκης. Αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εργατική τάξη σε κάθε πτυχή της ζωής της, στις ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις και σημείωσε ότι η επίθεση που εκδηλώνεται στοχεύει κύρια στη νέα γενιά, την αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης.

Τόνισε την ανάγκη κλιμάκωσης και προσανατολισμού του αγώνα σε ταξική κατεύθυνση, την ανάγκη να χτυπηθεί ο φόβος, η μοιρολατρία που έντεχνα καλλιεργείται από το σύστημα και τις πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που το υπηρετούν. Υπογράμμισε πως αυτός ο αγώνας θα πρέπει να οργανωθεί από τα κάτω στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές, με πρώτο μεγάλο σταθμό τη γενική απεργία που προτείνει το ΠΑΜΕ.

«Η άρχουσα τάξη και τα πολιτικά κόμματά της φοβούνται τη λαϊκή παρέμβαση, ξέρουν ότι αν αυτή είναι οργανωμένη και ταξικά προσανατολισμένη έχει όλες τις δυνατότητες να ανατρέψει ριζικά αυτή την κατάσταση. Η άρχουσα τάξη το ξέρει. Το μεγάλο πρόβλημα είναι αν ο ίδιος ο λαός συνειδητοποιεί αυτή τη δύναμή του. Οσο δεν κάνει αυτό το βήμα, όσο υποχωρεί λέγοντας "καλά τα λέει το ΚΚΕ, αλλά αυτά τα πράγματα δεν γίνονται" τόσο θα αφήνεται ανυπεράσπιστος για ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση», σημείωσε.

Ξεκαθάρισε ότι για να επιβιώσει σήμερα ο λαός, πρέπει να μπει αποφασιστικά στον αγώνα για την παρεμπόδιση των νέων βάρβαρων μέτρων, για την απόκρουση της επίθεσης και ταυτόχρονα να περάσει στην αντεπίθεση. Να παλέψει για την κατάργηση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Σε κοινό αγώνα η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα και σε συστράτευση με το ΚΚΕ να παλέψουν για μονομερή διαγραφή του χρέους, έξοδο από την ΕΕ με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.