Ταυτόχρονα, η ΑΠ επιχειρεί απεγνωσμένα να δείξει ότι δεν ταυτίζεται με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, οι οποίες υστερούν έναντι αυτής σε αγωνιστικότητα. Ετσι, με προχτεσινή της ανακοίνωση, υποστηρίζει ότι «η βούληση των εργαζομένων βρίσκεται πολλά βήματα μπροστά από τις διαθέσεις της ηγετικής ομάδας σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ». Μόνο που η ΑΠ όχι μόνο αναγνωρίζει την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, όχι μόνο μιλάει μαζί της από την ίδια εξέδρα, με τον Αλ.Τσίπρα να παραβρίσκεται στην κοινή τους συγκέντρωση, αλλά διαμορφώνει από κοινού με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ το ψήφισμα της απεργιακής συγκέντρωσης, από όπου, βέβαια, δε λείπουν οι γνωστές θέσεις περί «αλλαγής των πολιτικών της ΕΕ και του ρόλου της ΕΚΤ». Θέσεις που αποτελούν βασικό αίτημα ενός μεγάλου τμήματος της αστικής τάξης πολλών ευρωπαϊκών χωρών, μαζί και της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και «νεοφιλελεύθερων» κυβερνήσεων του νότου, όπως και της δικής μας, που την ίδια στιγμή σαρώνουν τα εργατικά δικαιώματα. Αλλωστε, ενώ καλούσε σε άλλη συγκέντρωση απ' αυτήν των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ στην απεργία της 26ης Σεπτέμβρη, συνδικαλιστικό της στέλεχος πήγε και έβγαλε λόγο στη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ. Με αυτούς άραγε αναζητεί συμμαχίες η ΑΠ και θέλει να σύρει και τους εργαζόμενους κάτω από τις σημαίες τμημάτων της πλουτοκρατίας;