Αναλύοντας πλευρές τις Επερώτησης, ο βουλευτής του ΚΚΕ σημείωσε μεταξύ άλλων: «Αυτό που καταγγέλλεται μέσω της Επερώτησης είναι οι περικοπές της φαρμακευτικής δαπάνης λόγω της τρόικας, η οποία λέει ότι είναι υπερβολικές. Δηλαδή, συμφωνείτε ότι πρέπει να γίνουν περικοπές με όποιες επιπτώσεις κι αν θα έχει κάτι τέτοιο στους ασθενείς; Δηλαδή, η διαφορά είναι στην ποσότητα ή μπροστά στην ακόρεστη δίψα για κέρδος, που είναι και το κίνητρο; Πρόκειται οι επιχειρηματίες να μειώσουν την πρακτική των παράλληλων εξαγωγών; Ποιος θα τους αναγκάσει;

Λέτε πως δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως εμπορεύματα το φάρμακο και η ιατρική φροντίδα. Σωστά. Εμείς το λέμε σήμερα, αλλά το λέγαμε και χθες, αφού οι λαϊκές ανάγκες είναι υπαρκτές. Γι' αυτό ως ΚΚΕ το θέταμε και το θέτουμε και πάλι σήμερα. Πώς γίνεται, λοιπόν, να μιλάτε για μαξιμαλισμό του ΚΚΕ και να λέτε ότι αυτά δεν πρόκειται να γίνουν ούτε στη "Δευτέρα Παρουσία", ότι αυτά γίνονται μόνο στο σοσιαλισμό και ότι είναι σεχταρισμός να τίθενται σήμερα τέτοια αιτήματα;

Ομως, τα ίδια λέγατε και για τις μονάδες αποασυλοποίησης. Οταν το ΚΚΕ έλεγε ότι αυτές οι μονάδες θα έπρεπε να είναι κρατικές και συνδεδεμένες με τα ψυχιατρικά νοσοκομεία -που δεν έπρεπε να κλείσουν- λοιδορούνταν αυτή η θέση και μάλιστα συκοφαντούσαν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ότι είναι κατά της αποασυλοποίησης...

Μιλάτε για τη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό μέσω της δίκαιης φορολόγησης του πλούτου. Είδατε κανένα αφεντικό να είναι δίκαιο και να ελέγχεται; Δίκαιο για τον καπιταλιστή είναι η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης με στόχο βεβαίως το κέρδος.

Για παράδειγμα, κάνετε λόγο για τα ιδιωτικά συνεργεία στα νοσοκομεία και εστιάζετε στην κατάργηση των επιχειρηματιών και την αντικατάστασή τους. Μήπως αυτό θα γίνει, για παράδειγμα, από τους κοινωνικούς συνεταιρισμούς; Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, οι εργαζόμενοι που θα απασχολούνται εκεί θα αμείβονται με 500 -και ίσως και λιγότερα- ευρώ».

«Οι θέσεις που διατυπώνονται μέσω της Επίκαιρης Επερώτησης αποτελούν μορφή διαχείρισης της ίδιας πολιτικής. Αποδέχεται τη βασική κατεύθυνση των μέτρων της ανταγωνιστικότητας, της επιχειρηματικής δράσης και προβάλλει και αναδεικνύει το συμβιβασμό των συμφερόντων των λαϊκών στρωμάτων, σύμφωνα με τις επιδιώξεις του κεφαλαίου», είπε σε άλλο σημείο ο Γ. Λαμπρούλης, και μεταξύ άλλων κατέληξε:

Ενώ οι ανάγκες του λαού σε δημόσιες και πραγματικά δωρεάν υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας, χωρίς την είσπραξη ασφαλιστικών εισφορών διευρύνονται, οι αντίστοιχες παροχές μειώνονται και καλούνται οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι να πληρώνουν όλο και μεγαλύτερα ποσά από την τσέπη τους. Αυτό, λοιπόν, που αναδεικνύεται και αποδεικνύεται είναι ότι καπιταλιστικό κέρδος και ικανοποίηση λαϊκών αναγκών στην υγεία, την πρόνοια και το φάρμακο είναι ασυμβίβαστα μεταξύ τους.

Απευθυνόμαστε στο λαό και θέτουμε το εξής ερώτημα: Πώς θα ήταν η ζωή του αν όλες οι δομές υπηρεσιών υγείας, καθώς και η παραγωγή του φαρμάκου, ήταν λαϊκή περιουσία; Ας το σκεφτούν».

Την αυταπάτη για ένα δημόσιο σύστημα Υγείας στο ύψος των πραγματικών λαϊκών αναγκών, το οποίο θα χρηματοδοτείται από τη φορολόγηση τμημάτων του κεφαλαίου, στο πλαίσιο της ΕΕ και με τους επιχειρηματίες της Υγείας να οργιάζουν, υπερασπίστηκε στην παρέμβασή του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας. Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «δημιουργεί μια εικόνα ανθρωπιστικής κρίσης» και ότι «δεν έχετε κάνει τίποτα για να πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες σ' αυτόν τον τόπο, την ίδια στιγμή που ο κ. Βενιζέλος κρατούσε στα συρτάρια του τη λίστα Λαγκάρντ».

Σε άλλο σημείο, υπέδειξε στην κυβέρνηση να μαζέψει ένα δισ. για τον ΕΟΠΥΥ από τις τράπεζες που «οφείλουν στο δημόσιο 550 εκατομμύρια» και τους ιδιοκτήτες τηλεοπτικών καναλιών, που δεν πλήρωσαν ποτέ τις άδειες. Προσπάθησε με αυτόν τον τρόπο να καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση ότι το ζήτημα της Υγείας είναι λογιστικό και όχι στρατηγική επιλογή της συγκυβέρνησης και της ΕΕ να την παραδώσουν ολοκληρωτικά στους ιδιώτες.

Από την πλευρά του, ο κεντρικός εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Α. Ξάνθος υποστήριξε πως «βασική αιτία της κακοδαιμονίας του ΕΣΥ» είναι η «νοσοκομειοκεντρική αντίληψη» και η έλλειψη ενός «υγειονομικού χάρτη που θα απέτρεπε την ανορθολογική κατανομή των πόρων». Γι' αυτό, υποστήριξε, «αυξήθηκαν οι συνολικές δαπάνες Υγείας»...

Οσον αφορά το φάρμακο, ζήτησε την «ενίσχυση του ελεγκτικού ρόλου του ΕΟΦ» αποδεχόμενος έτσι ουσιαστικά την πραγματικότητα που θέλει το φάρμακο εμπόρευμα στα χέρια του πολυεθνικού κεφαλαίου. Παράλληλα, οι εισηγητές του ΣΥΡΙΖΑ εξήραν τη «μη κερδοσκοπική συνεταιριστική δραστηριότητα στο χώρο της Υγείας».

Εκ μέρους της κυβέρνησης ο υπουργός Υγείας, Α. Λυκουρέτζος, υποστήριξε ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου προσπαθεί «με συγκεκριμένους πόρους, εθνικούς και κοινοτικούς και τη διαχείριση των πόρων του ΕΟΠΥΥ» να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα χαρακτηρίζοντας οποιαδήποτε σκέψη έξω από αυτά τα δεδομένα «υπεράσπιση της ουτοπίας».