«Χωρίς ένα μαζικό κίνημα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης, η πατρίδα μας θα βρεθεί αντιμέτωπη με πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση, που δεν θα έχει προηγούμενο στα μεταπολεμικά χρόνια. Και προς αυτή την κατεύθυνση οφείλουν όλοι συμμετοχή». Πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα τέτοιου τύπου εκκλήσεις, όπως η παραπάνω, που περιλαμβάνεται στο χτεσινό άρθρο της ηλεκτρονικής έκδοσης του «Βήματος», με τον εύγλωττο τίτλο «Κίνημα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης τώρα!». Πρώτα απ' όλα δεν μπορεί να αγνοηθεί η αφόρητη υποκρισία των αστικών ΜΜΕ, που ενώ συμμετέχουν ενεργά στην πλύση εγκεφάλου του λαού για το μονόδρομο της σφαγής δίχως τέλος των μισθών, συντάξεων, επιδομάτων, της διάλυσης των όποιων δομών Πρόνοιας είχαν απομείνει, την ίδια στιγμή χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την ανθρωπιστική κρίση και την εξαθλίωση του λαού. Το πιο επικίνδυνο, όμως, είναι ότι επιχειρούν να εμφανίσουν ως διέξοδο ή έστω ως ανακούφιση στη γενικευμένη εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων τη φιλανθρωπία των αστών ή τα συσσίτια της Εκκλησίας και των διαφόρων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων... Στην πραγματικότητα επιχειρούν να νομιμοποιήσουν στη λαϊκή συνείδηση τη ζωή «με το χέρι απλωμένο» και εξαρτημένη από τη φιλευσπλαχνία των πλουτοκρατών. Ακόμα χειρότερα, τέτοιες εκκλήσεις όπως η παραπάνω αποσκοπούν να δημιουργήσουν αναχώματα στη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών στρωμάτων και να αποτρέψουν τη συμμετοχή τους στο πραγματικό κίνημα που έχει ανάγκη σήμερα ο λαός. Το κίνημα διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους κόντρα στο κεφάλαιο και στην πολιτική του, λύσης των οξύτατων προβλημάτων τους και αμφισβήτησης της εξουσίας των μονοπωλίων, που ασφαλώς θα παρεμβαίνει οργανωμένα και καθημερινά παντού για να παρεμποδίσει την εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων και να δημιουργήσει ασπίδα αλληλεγγύης για τους ανέργους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, όμως δε θα χάνει ούτε στιγμή το στόχο, που είναι η ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και το άνοιγμα του δρόμου για τη λαϊκή εξουσία.