Το τελειωτικό χτύπημα στα δικαιώματα και τη ζωή των εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων στο εμπόριο και τις υπηρεσίες και για δεκάδες χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, επιχειρεί η τρικομματική συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ με την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, αξίωση που εδώ και χρόνια πρόβαλλαν οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων.

Η κατάργηση της αργίας της Κυριακής έρχεται να «κουμπώσει» στις διαχρονικές αντεργατικές ανατροπές στο χρόνο εργασίας -και ιδιαίτερα στις τελευταίες «μνημονιακές» αντιδραστικές ρυθμίσεις- στις απανωτές διαχρονικές ρυθμίσεις για τη μέγιστη ευελιξία στις σχέσεις εργασίας, στο απελευθερωμένο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, στους μισθούς και τα μεροκάματα - χαρτζιλίκι, διαμορφώνοντας για τους εργαζόμενους συνθήκες πραγματικής κόλασης μέσα στους τόπους δουλειάς.

Η κατάργηση της Κυριακής αργίας σε συνδυασμό με το ήδη απελευθερωμένο ωράριο χτυπάει «καμπανάκι» σε όλους τους κλάδους, σε όλους τους εργαζόμενους καθώς η εφαρμογή της στον κλάδο του εμπορίου σηματοδοτεί προοπτικά την επέκτασή της και σε άλλους κλάδους, όπως για παράδειγμα είναι Τράπεζες, η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η καθαριότητα, οι μεταφορές, κλπ.

Απέναντι στην πολιτική που τους οδηγεί στην απόλυτη εξαθλίωση τα κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία στο εμπόριο και τις υπηρεσίες, ενώσεις των αυτοαπασχολουμένων και μικρών εμπόρων συγκεντρώνουν δυνάμεις σε ένα ενιαίο μέτωπο πάλης απέναντι στον κοινό αντίπαλο, το κεφάλαιο. Σε αυτή την κατεύθυνση έχουν δρομολογήσει ένα πρόγραμμα κοινών αγωνιστικών παρεμβάσεων με στόχο όχι μόνο την απόκρουση της νέας επίθεσης αλλά και τη συγκέντρωση δυνάμεων που θα διεκδικήσουν αποφασιστικά:

• Τη νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας, ωράριο εθνικό, υποχρεωτικό για όλους.
• Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
• Κατάργηση της μερικής απασχόλησης και του ωρομίσθιου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και μετατροπής τους σε 8ωρες συμβάσεις αορίστου χρόνου.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
• Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων.

Σε αυτή την κατεύθυνση συνέχεια στις κινητοποιήσεις δίνεται αύριο, Δευτέρα, με παράσταση διαμαρτυρίας στις 11 το πρωί στο υπουργείο Ανάπτυξης. Σήμερα, στις 10.30 π.μ. πραγματοποιείται η έκτακτη γενική συνέλευση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, στα γραφεία του συλλόγου και στις 6 το απόγευμα του αντίστοιχου συνδικάτου στον Πειραιά, στο Εργατικό Κέντρο της πόλης. Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου οργανώνει σήμερα στις 7 μ.μ. σύσκεψη για την οργάνωση της πάλης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Στη σύσκεψη καλούνται να συμμετέχουν: το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λαυρεωτικής, ο Εμποροεπαγγελματικός Σύλλογος «Ο ΕΡΜΗΣ», ο Εμποροεπαγγελματικός Σύλλογος Κερατέας, Εργαζόμενοι του κλάδου και επαγγελματίες.

Η επιδίωξη των μονοπωλίων για κατάργηση της αργίας της Κυριακής χρονολογείται δεκαετίες πίσω. Σήμερα και όσο βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση η ανάγκη για επιτάχυνση της εφαρμογής μέτρων που θα οδηγήσουν στον αφανισμό των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επιχειρήσεων και στην πλήρη κατάργηση όσων δικαιωμάτων έχουν απομείνει στους εργαζόμενους, επιτρέπει στα μονοπώλια να ενισχύσουν την κυριαρχία τους στην αγορά και να «κλειδώσουν» την κερδοφορία τους. Η κατάργηση της αργίας της Κυριακής πατάει άλλωστε πάνω στο πρόσφορο αντεργατικό έδαφος που έστρωσαν όλα τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με μέτρα όπως:

• η απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων
• τα μέτρα για την εφαρμογή της εκ περιτροπής εργασίας
• τον ενεργό και ανενεργό χρόνο εργασίας
• το σπαστό ωράριο
• το ωρομίσθιο
• την μερική απασχόληση.

«Πατάει» ακόμα στις τελευταίες «μνημονιακές» ρυθμίσεις για ανατροπές στο χρόνο εργασίας.

Με το «φρέσκο» νόμο 4093/12 του τρίτου μνημονίου μαζί με την κατάργηση του 5ήμερου, 8ωρου, 40ωρου και τη μετατροπή του σε 6ήμερο, στη μείωση του διαστήματος ανάπαυσης μεταξύ δύο βαρδιών από τις 12 στις 11 ώρες, την αποσύνδεση της λειτουργίας των καταστημάτων από το ωράριο εργασίας των εργαζομένων, η συγκυβέρνηση φέρνει και το διακεκομμένο ωράριο στα καταστήματα που έχουν συνεχές ωράριο λειτουργίας (βλέπε μεγάλα εμπορικά).

Ο χρόνος που ο εργοδότης τέτοιας επιχείρησης μπορεί να διακόπτει την εργασία του εργαζόμενου θα είναι τουλάχιστον 3 ώρες. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ο εργαζόμενος θα «αφιερώνει»... τουλάχιστον 11 ώρες την ημέρα στην επιχείρηση. Το σπάσιμο της συνεχούς εργασίας σε συνδυασμό με το απελευθερωμένο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, την κατάργηση της αργίας της Κυριακής και την πληθώρα των αντεργατικών ρυθμίσεων, κλπ., θα οδηγήσει χιλιάδες εργαζόμενους σε απόλυτη εξαθλίωση με άμεσες επιπτώσεις στην υγεία τους, στην οικογενειακή και κοινωνική τους ζωή. Στο δικαίωμα να έχουν ελεύθερο χρόνο για τους ίδιους και τα παιδιά τους, για την ξεκούραση, για την οργάνωση και δράση στο συνδικάτο για την ψυχαγωγία και τη στοιχειώδη αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης. Θα οδηγήσει στρατιές εργαζομένων στην ανεργία αφού η «ευελιξία» στις σχέσεις εργασίας επιτρέπει στην εργοδοσία με λιγότερους εργαζόμενους που θα είναι «σταντ μπάι» 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες τη βδομάδα, με δουλειά δυο ώρες το πρωί, 3 ώρες το απόγευμα, να βγαίνει η δουλειά.

Αλλωστε στην πράξη αποδείχτηκε ότι με την απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, παρά τα παραπλανητικά επιχειρήματα των κυβερνήσεων ότι θα αυξηθούν οι θέσεις εργασίας, συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Μια θέση εργασίας μοιράστηκε σε δυο και τρεις εργαζόμενους και ταυτόχρονα εντατικοποιήθηκε η δουλειά, το 8ωρο για πολλούς έγινε 11ωρο και 12ωρο με απλήρωτες τις παραπάνω ώρες δουλειά.