Υμνους και εγκωμιαστικά σχόλια επιφύλαξαν τα εγχώρια αστικά ΜΜΕ στα «πυρά» που εξαπέλυσε ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ «κατά των Ελλήνων εκατομμυριούχων που βγάζουν χρήματα στο εξωτερικό». «Ενθαρρύνω, με όλη μου τη δύναμη, τις πρωτοβουλίες της ελληνικής κυβέρνησης να εμποδίσει τη φυγή κεφαλαίων προς το εξωτερικό. Προς το Λονδίνο και προς τη Φρανκφούρτη, τη στιγμή που οι Γερμανοί συμπεριφέρονται σα να μην υπάρχει τέτοιο ζήτημα, προς το Αμστερνταμ και το Λουξεμβούργο, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να συνεργαστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να βοηθήσουν την ελληνική κυβέρνηση να ξεσκεπάσει αυτήν τη μη πατριωτική στάση ορισμένων εκατομμυριούχων και δισεκατομμυριούχων Ελλήνων», δήλωσε επί λέξει στην Ευρωβουλή ο απερχόμενος πρόεδρος του Eurogroup. Πέρα από τη βαθιά υποκρισία και την κοροϊδία του κοινοτικού αξιωματούχου, που γνωρίζει πολύ καλά ότι «η φυγή κεφαλαίων προς το εξωτερικό» δεν είναι τίποτα άλλο από την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων που προστατεύεται πλήρως από τις συνθήκες και τους εσωτερικούς νόμους της κάθε χώρας -μέλους της ΕΕ, υπάρχει και ένα άλλο πιο ουσιαστικό ζήτημα. Οι φραστικές και άσφαιρες επιθέσεις κατά των «μη πατριωτών» Ελλήνων δισεκατομμυριούχων και κατά της φοροδιαφυγής, επαναλαμβάνονται μονότονα τα τελευταία δύο χρόνια από τους ηγέτες των ισχυρών κρατών - μελών της ΕΕ, με πρώτους και καλύτερους τους πρωθυπουργούς της Γερμανίας και της Γαλλίας, αλλά και από τους εκπροσώπους των μονοπωλίων των χωρών αυτών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον πρόεδρο των Γερμανών βιομηχάνων. Ετσι συμβάλλουν στη δημιουργία σύγχυσης για τα αίτια της καπιταλιστικής κρίσης και τον εξωραϊσμό και άρα την αποδοχή του ευρωμονόδρομου, δείχνοντας ταυτόχρονα ότι μπορεί και να υπάρχουν καλοί, πατριώτες καπιταλιστές που θα σώσουν το λαό άρα πρέπει τέτοιους να στηρίξει. Αλλά ο λαός δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα να στοιχηθεί πίσω από τη μία ή την άλλη μερίδα της εγχώριας αστικής τάξης ή των ξένων συμμάχων της. Ο δικός του δρόμος είναι να απαλλαγεί από το «ζυγό» τους και να πάρει ο ίδιος την εξουσία.