Μιλάνε για καιρούς δοξασμένους, και πάλι (Αννα μην κλαις) θα γυρέψουμε βερεσέ απ' τον μπακάλη. Μιλάνε για του έθνους, ξανά, την τιμή (Αννα μην κλαις) στο ντουλάπι δεν έχει ψίχα ψωμί. Μιλάνε για νίκες που το μέλλον θα φέρει (Αννα μην κλαις) εμένα δε με βάζουν στο χέρι. Ο στρατός ξεκινά (Αννα μην κλαις). Σαν γυρίσω ξανά θ' ακολουθώ άλλες σημαίες. Ο στρατός ξεκινά.