ΤΕΛ ΑΒΙΒ.--

Αρχισαν οι διαβουλεύσεις για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης συνεργασίας στο Ισραήλ με επαφές σε πολλά διαφορετικά επίπεδα με το μέχρι πρότινος αρθρογράφο της εφημερίδας «Γιεντιότ Αχαρονότ» Γάιρ Λαπίντ, επικεφαλής του κόμματος «Γιες Ατίντ» που συστήθηκε μόλις πριν από ένα χρόνο (το οποίο αναδείχθηκε δεύτερο με 19 έδρες) να αποκτά ρόλο «ρυθμιστή».

Ο Λαπίντ δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο συμμετοχής σε μια κυβέρνηση με το «Λικούντ - Μπεϊτένιου» των Νετανιάχου - Λίμπερμαν, αλλά επανέλαβε ότι δύο από τις κομβικές του θέσεις είναι η άμεση αναθέρμανση της ειρηνευτικής διαδικασίας με τους Παλαιστινίους και η κατάργηση του νόμου Ταλ που εξαιρεί τους θρησκευόμενους εβραίους από τη στράτευση και την εργασία. Σε μια προσπάθεια να «ρίξει γέφυρες» προς τον Λαπίντ, ο Νετανιάχου δήλωσε «ανοιχτός» σε οποιαδήποτε συζήτηση «προκειμένου να σχηματιστεί ένας ευρύς κυβερνητικός συνασπισμός για το καλό της χώρας».

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, από την άλλη, Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, γνωστός για τις ακραίες απόψεις του κατά των Παλαιστινίων και των Αράβων, εκτιμούσε ότι το μήνυμα της κάλπης είναι σαφές και είναι το αίτημα των Ισραηλινών να ασχοληθεί η όποια νέα κυβέρνηση με «το εσωτερικό της χώρας και τα σοβαρά κοινωνικο-οικονομικά ζητήματα που υπάρχουν». Το πώς ακριβώς θα γίνει αυτό, και το τι εννοεί ο Λίμπερμαν, μένει ν' αποδειχτεί, φυσικά, αφού αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι το Ισραήλ έφτασε στις πρόωρες εκλογές μετά τη διάλυση του προηγούμενου κυβερνητικού συνασπισμού λόγω της αδυναμίας προώθησης του προϋπολογισμού του 2013 -όπως τον στήριζε το «Λικούντ - Μπεϊτένιου»- επειδή περιείχε αντιλαϊκά μέτρα σκληρής λιτότητας και περικοπών και μάλιστα μετά από περίπου ενάμισι χρόνο μεγάλων διαδηλώσεων διαμαρτυρίας για την αύξηση του κόστους ζωής και την ένταση της φτώχειας.

Από τη άλλη, Παλαιστίνιοι αξιωματούχοι διέρρεαν ότι εντός των ημερών, και πιθανώς πριν σχηματιστεί κυβέρνηση, ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος Αμπάς θα καλέσει στη Δ. Οχθη Ισραηλινούς πολιτικούς προκειμένου να συζητηθούν οι δυνατότητες ειρηνευτικής προοπτικής, αν και κατέστη σαφές ότι ο όρος του «παγώματος» του εποικισμού και της έναρξης της οποιασδήποτε κουβέντας από τα σύνορα του 1967 δεν αλλάζει.