Kάλεσμα στους σπουδαστές και τις οικογένειές τους, τους εργαζόμενους σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, τους πανεπιστημιακούς δασκάλους να δώσουν μάχη για να μην πεταχτεί κανείς σπουδαστής εκτός σπουδών, να τελειώσουν όλοι απρόσκοπτα τις σπουδές τους, κανείς εργαζόμενος και δάσκαλος να μην απολυθεί, απευθύνει η Επιτροπή Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ.

Σε συνέντευξη Τύπου που έδωσαν στη Λάρισα η Μαρία Γαβαλά και ο Γ. Καΐκης, μέλη της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ, και ο Γ. Λαμπρούλης, βουλευτής και μέλος της ΝΕ Λάρισας του Κόμματος, σημείωσαν ότι «το έδαφος για το σχέδιο "Αθηνά" έχει στρωθεί με μάνατζερ τις νέου τύπου διοικήσεις, με τα ιδρύματα να είναι και επίσημα μέρος μιας αγοράς με φθηνούς εργαζόμενους - ανέργους - απασχολήσιμους. Αυτός ο στόχος δεν είναι πρόσκαιρος, δεν αφορά μόνο την περίοδο της οικονομικής κρίσης αλλά κυρίως το μέλλον».

Και συνέχισαν: «Κάλπικα η κυβερνητική προπαγάνδα επικαλείται έναν "εξορθολογισμό", που καμιά σχέση δεν έχει με τις εκπαιδευτικές ανάγκες. Σχέση έχει με τις "αξιολογήσεις" και τη "βιωσιμότητα" του κάθε τμήματος σε σχέση με τη σύνδεσή του με την "αγορά". Από δω απορρέουν και οι αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, που φυσικά δε γίνονται με βάση το επιστημονικό αντικείμενο, αλλά με βάση αυτές τις απαιτήσεις. Από δω προκύπτει και το επιφανειακά παράλογο, τα ίδια κόμματα που πριν την κρίση έσπερναν κυριολεκτικά τμήματα σε όλη την Ελλάδα, μέσω τότε των ΕΠΕΑΕΚ, σήμερα να θέλουν να "συμμαζέψουν" αυτά τα τμήματα.

Υπάρχουν και σήμερα φωνές ενάντια στο σχέδιο "Αθηνά" και στην περιοχή μας, βουλευτών, πολιτευτών, εκλεγμένων στην τοπική διοίκηση, που περιορίζονται στο να μην κλείσει το τμήμα της περιοχής από την οποία εκλέχτηκαν. Και πριν και τώρα επικαλούνται τις λεγόμενες ανάγκες της "τοπικής κοινωνίας" όπου βρίσκονται οι σχολές που προορίζονται για κλείσιμο, καλλιεργώντας ακόμη περισσότερο τη λογική "να μην καεί το δικό μου σπίτι, κι ας έχει πιάσει φωτιά το διπλανό". Από κοντά και τμήμα καθηγητών με ζεστές θεσούλες αναπτύσσει αντίστοιχη επιχειρηματολογία, πάντα, επίσης, για το δικό του τμήμα, που είναι σίγουρα το καλύτερο σε σχέση με το τμήμα της άλλης σχολής ή με το τμήμα της άλλης πόλης».

Καλώντας τους σπουδαστές και τις οικογένειές τους αποφασιστικά να τους γυρίσουν την πλάτη, να πουν ΟΧΙ στις συντεχνιακές αντιθέσεις, τη διαμάχη των ακαδημαϊκών κοινοτήτων, επαγγελματικών ενώσεων και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, υπογράμμισαν: «Η ανάγκη της εποχής μας είναι η ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, αποκλειστικά δημόσια και στο σύνολό της δωρεάν. Κι αυτό γιατί η επιστήμη είναι προϊόν του συνόλου της δουλειάς που έκαναν χιλιάδες επιστήμονες όλα τα προηγούμενα χρόνια και του πλούτου της εργατικής τάξης. Εχει κοινωνικό χαρακτήρα, αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία η επιστημονική παραγωγή, η επιστημονική έρευνα, τα αποτελέσματά της αλλά και ο ίδιος ο ρόλος του επιστήμονα. Αυτή η ανάγκη προϋποθέτει να αποδεσμευτεί η οικονομία από το κριτήριο του κέρδους, να βάλει στόχο της την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι των μονοπωλίων».