Δεν είναι βέβαια ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά που οι ληστές του παραγόμενου από την εργατική τάξη και το λαό πλούτου αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα, η οποία δείχνει πως ό,τι κέρδισε η εργατική τάξη και ο λαός για τη βελτίωση των όρων και συνθηκών δουλειάς, των δικαιωμάτων του, της ίδιας του της ζωής, έγινε με στερήσεις και θυσίες, σκληρούς, μακρόχρονους και αιματηρούς αγώνες απέναντι στο κεφάλαιο και το πολιτικό του προσωπικό. Οτι τίποτα και από κανέναν δεν χαρίστηκε στην εργατική τάξη και το λαό.

Πρόκειται για ύπουλη, υπονομευτική προσπάθεια με διττό στόχο: αφενός να ακυρώσουν τους αγώνες των εργαζομένων και τις κατακτήσεις που έως ένα βαθμό μπορούν να αποσπάσουν και αφετέρου να απογειώσουν την «υγιή επιχειρηματικότητα» ζητώντας ουσιαστικά περισσότερη στήριξη από το αστικό κράτος, νέα προνόμια για τη στήριξη της επιχειρηματικής κερδοφορίας. Ντόπιοι και ξένοι καπιταλιστές, που εμπορεύονται το νερό, το ρεύμα, την υγεία, άλλα κοινωνικά αγαθά, όλοι αυτοί που βάζουν στο χέρι, ιδιοποιούνται τον υδάτινο, ενεργειακό και ορυκτό πλούτο της χώρας, που θησαυρίζουν και από την εκμετάλλευση της περιουσίας που θα έπρεπε να ανήκει στο λαό και κάποτε θα γίνει, όταν ο ίδιος το αποφασίσει, επιδιώκουν να παραπλανήσουν τους εργάτες. Να τους πείσουν ότι είναι λογικό και αυτονόητο, οι συνθήκες ζωής και εργασίας τους να εξαρτιώνται από τις αντοχές των επιχειρήσεων και της κερδοφορίας τους. Να αρπάξουν έτσι τη συγκατάθεση της εργατικής τάξης για τη διαρκή προσαρμογή των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων της σ' αυτό που το μονοπώλιο θα απαιτεί ή επιτρέπει και όχι στον τεράστιο πλούτο που αυτή παράγει.

Επενδύουν στα παραμύθια για την «υγιή επιχειρηματικότητα» που υποστηρίζει ένθερμα ο ΣΥΡΙΖΑ ως πρότυπο για την καπιταλιστική ανάπτυξη, λέγοντας ουσιαστικά ότι υπάρχουν «καλοί» και «κακοί» καπιταλιστές - εκμεταλλευτές της εργατικής τάξης, για να αποσπάσουν τη συγκατάθεση των εργαζομένων στις απαιτούμενες για την ανάκαμψη της επιχειρηματικής κερδοφορίας θυσίες των εργασιακών και λαϊκών δικαιωμάτων.