Αλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας, λέει ο λαός μας. Ετσι και το «όχι» στην Κύπρο. Αλλο το «όχι» του λαού που έστω και χωρίς προσανατολισμό δηλώνει αντίσταση, κι άλλο το «όχι» των πολιτικών δυνάμεων που παίζουν στο επικίνδυνο για το λαό παιχνίδι της επιλογής ιμπεριαλιστή.

Ο περιορισμός της πάλης στο κούρεμα των καταθέσεων που αφορά στα συμφέροντα αυτών ή των άλλων μονοπωλίων, υπονομεύει την πάλη του λαού για έναν δρόμο ανάπτυξης χωρίς τα μονοπώλια. Ισχύει στην Κύπρο, ισχύει κι εδώ. Και όχι τυχαία οι ίδιες δυνάμεις που εδώ περιορίζουν την πάλη σ' έναν κούφιο «αντιμνημονιακό αγώνα» εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, έσπευσαν μ' αφορμή το «όχι» στην Κύπρο να μιλήσουν και εκεί για ελπιδοφόρο μήνυμα υπέρ μιας άλλης πολιτικής μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η καλλιέργεια αυταπάτης ότι η λυκοσυμμαχία θα μετατραπεί σε αγέλη προβάτων, προαναγγέλλει τις επόμενες ήττες. Οπως δεν έφαγαν με χρυσά κουτάλια οι Ελληνες όταν στην ΕΕ κυριαρχούσαν οι σοσιαλδημοκράτες, έτσι δε θα δουν προκοπή οι Κύπριοι με την αλλαγή δερβέναγα.

Η επιμονή με την οποία η αστική προπαγάνδα προωθεί τη θέση ότι για τα δεινά του λαού δεν φταίει άλλος από τον ίδιο το λαό (το γνωστό «μαζί τα φάγαμε») είναι αποκαλυπτική και για τα δάκρυα του κροκόδειλου που χύνουν. Η καλλιέργεια συνενοχής για την κρίση, δεν κρύβει μόνο το χαρακτήρα της σαν κρίση του καπιταλισμού, προετοιμάζει το έδαφος για βάθεμα της βαρβαρότητας.

Τα παραμύθια για τους νοικοκύρηδες που πριν πεινάσουν μαγειρεύουν είναι καλά για το καφενείο, γίνονται επικίνδυνα όταν εφησυχάζουν ένα λαό σε μια περίοδο και μια περιοχή όπου το κουβάρι των ανταγωνισμών του μονοπωλιακού κεφαλαίου είναι αξεδιάλυτο και η μόνη λύση είναι το κόψιμό του.

«Το μαχαίρι που λείπει» αφορά σε μια στέρεη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης, έτσι που να εξοπλίζεται ο λαός για τις μάχες που καλείται να δώσει. Καθώς το κουβάρι των ανταγωνισμών μπλέκεται περισσότερο, επιβεβαιώνεται παράλληλα για μια ακόμα φορά το ΚΚΕ όταν διαπιστώνει: «Σωτηρία για το λαό δεν υπάρχει εντός της λυκοσυμμαχίας. Ο ελληνικός λαός πρέπει να επαγρυπνεί. Ο εκβιασμός στην Κύπρο, θα αξιοποιηθεί από την ελληνική κυβέρνηση για υποταγή στα νέα βάρβαρα μέτρα στο όνομα των μη χειρότερων, που όμως θα έρθουν. Να γιατί η πάλη ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα πρέπει να συνδέεται με την αποδέσμευση από την ΕΕ και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων»(από τον χτεσινό ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).