Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, η συγκυβέρνηση προωθεί τη λεγόμενη διαμόρφωση θετικού επενδυτικού περιβάλλοντος, που για τον τομέα των αερομεταφορών σημαίνει ξεπούλημα των κρατικών αεροδρομίων και «αναδιάρθρωση» (δηλαδή «ξεχαρβάλωμα») της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας κατά το πως συμφέρει τους ιδιώτες που θα τα αναλάβουν. Με αυτόν τον τρόπο, ισχυρίζεται ότι θα ενισχύσει τον «τουρισμό», ενώ οι ιδιωτικές εταιρείες στις οποίες θα παραχωρηθούν τουλάχιστον για 35 χρόνια τα αεροδρόμια, θα εκτελέσουν μια σειρά «αναπτυξιακά» έργα, πράγμα που σημαίνει, σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα, ότι θα δημιουργηθούν «νέες θέσεις εργασίας».

Η συγκυβέρνηση σχεδιάζει την άμεση παράδοση σε ιδιώτες των πιο εμπορικών από τα περιφερειακά αεροδρόμια, τα οποία εξυπηρετούν εκατομμύρια επιβάτες κάθε χρόνο και επιφέρουν έσοδα στον κρατικό προϋπολογισμό, ενώ τα άλλα που δε φαίνεται να προκύπτει άμεσο «επενδυτικό ενδιαφέρον» σκοπεύει να τα εντάξει σε μια νέα εταιρεία, η οποία θα αναλάβει για 20 χρόνια τη διαχείρισή τους, ενώ προβλέπεται η παραχώρησή της, σε δεύτερο χρόνο, «πακέτο» μαζί με τα αεροδρόμια που θα έχει στο χαρτοφυλάκιό της.

Είναι ξεκάθαρο ότι με τις υποσχέσεις περί νέων θέσεων εργασίας θέλουν να χρυσώσουν το χάπι στον εργαζόμενο λαό, για να αποδεχτεί ακόμη ένα έγκλημα σε βάρος του, την παράδοση δηλαδή πολύτιμης δημόσιας περιουσίας σε μονοπωλιακούς ομίλους. Τα λαϊκά στρώματα, σε όλες τις περιοχές που διαθέτουν αεροδρόμιο, έχουν κάθε συμφέρον από την αποτροπή της ιδιωτικοποίησής τους, αλλά κυρίως να παλέψουν, ώστε τα αεροδρόμια και όλες οι υποδομές της χώρας να γίνουν λαϊκή ιδιοκτησία.