Οι παλινωδίες του ΣΥΡΙΖΑ γύρω από διάφορα ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις παραγωγής, οι προσπάθειες των βουλευτών του να τοποθετούνται με κριτήριο μια επόμενη επανεκλογή τους, οι επιλογές του κομματικού τους επιτελείου, συνολικά, να δείχνουν ότι κινούνται μέσα στο ανεκτό από την οικονομική ολιγαρχία τόξο αντιπαράθεσης, πολύ συχνά όχι μόνο δεν έχει τα αναμενόμενα, για το ΣΥΡΙΖΑ, αποτελέσματα, αλλά βγάζει στην επιφάνεια το πραγματικό πρόσωπο, τις επιλογές και τις απόψεις που κυοφορούνται μέσα στο συγκεκριμένο πολιτικό μόρφωμα.

Ενα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα για τον καιροσκοπισμό της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, για τον άκρατο οπορτουνισμό, ο οποίος προκειμένου να εξυπηρετήσει ποικιλόμορφες σκοπιμότητες, ταυτίζεται ακόμα με τις πιο σκοτεινές πλευρές της δράσης των καπιταλιστών, αποτελούν οι φραουλοφυτείες της νέας Μανωλάδας. Εκεί που για να λουφάξουν οι εργάτες γης, μίλησε ο νόμος της καραμπίνας. Εκεί που και πριν από λίγα χρόνια τα αφεντικά της φράουλας είχαν μετατρέψει την περιοχή σε θέατρο απειλών, ξυλοδαρμών και διωγμών των εργατών γης, που ξεκινώντας από την άκρη του κόσμου ήρθαν στον τόπο μας να εξοικονομήσουν κάποιες πενταροδεκάρες.