Τα πράγματα στη Μανωλάδα, είναι περισσότερο μαύρα, από ό,τι περιγράφεται στα ρεπορτάζ των εφημερίδων και των ΜΜΕ γενικά. Οι ίδιοι οι επιχειρηματίες της περιοχής, αυτοί που πλουτίζουν με την παραγωγή της φράουλας, χωρίς περιστολές και φιοριτούρες ομολογούν ότι για να υπάρχει ανταγωνιστική παραγωγή ολόκληρη η διαδικασία στηρίζεται στην παράνομη μετανάστευση, τη μαύρη εργασία, το μηδαμινό μεροκάματο, ενώ οι επιχειρηματίες προκειμένου οι μετανάστες να μην προσπερνούν την περιοχή τους, τους παρέχουν γη σε δικά τους χωράφια, όπου εκείνοι από μόνοι τους εγκαθιστούν τα άθλια και επιβλαβή για την υγεία παραπήγματα, στα οποία περνούν τις ώρες που δεν εργάζονται. Μιλάμε, δηλαδή, για συνθήκες δουλείας, την οποία επικαλούνται οι ίδιοι οι αφεντάδες της φράουλας. Διαφορετικά, λέει, θα μας φάνε τη δουλειά οι Τούρκοι...

Κι όμως αυτό το καθεστώς, της ακραίας, αλλά και της αναγκαίας εκμετάλλευσης για τους καπιταλιστές φράουλας εν έτει 2013, προσπάθησε να δικαιολογήσει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Εφη Σαλτάρη - Γεωργοπούλου. Στην προσπάθειά της να βγάλει λάδι τις μεθόδους εκμετάλλευσης του κεφαλαίου, η εν λόγω κυρία τόλμησε να μιλήσει για άδικες... γενικεύσεις. Στο διά ταύτα, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, παρέδωσε μαθήματα του... στιλ:

• «Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να γενικεύσουμε»...
• «Δε σημαίνει ότι επειδή έχει περάσει έτσι στον Τύπο, ότι όλοι εκμεταλλεύονται τους εργάτες»...
• Δε «ζούνε κάτω από άθλιες συνθήκες»...

Πολλά είπε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς θα μείνουμε μόνο σε εκείνο που αναφώνησε, μέσα στη σπουδή της να δικαιολογήσει το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, λέγοντας: «Εν πάση περιπτώσει υπάρχουν και νομοταγείς που πληρώνουν κανονικά και συνεργάζονται με τον κόσμο».

Ε, λοιπόν, για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι κάνουν τα πάντα για να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους από το κύριο. Και το κύριο, στην προκειμένη περίπτωση, είναι ότι όλοι τους, μαζί και ο ΣΥΡΙΖΑ και η βουλευτίνα του, έχουν αποδεχτεί τη λογική της υποταγής που πρέπει να δείχνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός, απέναντι σε ό,τι η πλουτοκρατία παρουσιάζει ως... επένδυση. Υποταγή, ακόμα και στις συνθήκες μεσαίωνα και τους απάνθρωπους όρους απασχόλησης που απαιτεί η σύγχρονη φραουλο-καλλιέργεια, προκειμένου να προσφέρει μεγάλα κέρδη τους εκμεταλλευτές των φυτειών της Μαλωλάδας.