Τέλος, η δεύτερη κωλοτούμπα που έκανε στην Πορτογαλία ο Αλ. Τσίπρας αφορούσε στην υπόθεση του κατοχικού δανείου. Ποιος δε θυμάται τους κομπασμούς μετά τη συνάντηση Τσίπρα - Σόιμπλε στο Βερολίνο, ότι υπήρξε επιτέλους ένας Ελληνας πολιτικός που τόλμησε να υποδείξει σε αυστηρούς τόνους την υποχρέωση της Γερμανίας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της. Στην Πορτογαλία ο Αλ. Τσίπρας ρωτήθηκε και απάντησε: «Νομίζω πως αυτή είναι μια ιστορική υποχρέωση, μια ηθική υποχρέωση της Γερμανίας και φυσικά (...) αυτή είναι η πρόθεσή μας, δηλαδή να ζητήσουμε από τη Γερμανία να ανταποκριθεί...». Ετσι ο Αλ. Τσίπρας, που αυτοπαρουσιάζεται όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ ως ο σκληρός διαπραγματευτής, μαθαίνοντας καλά τη διπλωματική γλώσσα ουσιαστικά λέει ότι θα πείσει τη Γερμανία να ικανοποιήσει μια «ηθική της υποχρέωση». Λες και ανάμεσα στους καπιταλιστές και στα καπιταλιστικά κράτη, υπάρχει η ηθική της «δικαιοσύνης» και όχι το δίκαιο του ισχυρού σε συνθήκες ανισομετρίας. Αλήθεια ποιον κοροϊδεύει;