Είχε βάλει και χρονικό όριο η συνδικαλιστική πλειοψηφία, την περασμένη Δευτέρα. Η Δευτέρα πέρασε και οι τραπεζίτες δεν απάντησαν αλλά και η πλειοψηφία δεν αντέδρασε. Κλεισμένη στα γραφεία της προσπαθούσε να βρει τρόπο για μια σύμβαση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των τραπεζιτών. Τελικά αναγκάστηκε, μετά από παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων, να ορίσει συνεδρίαση της Εκτελεστικής Γραμματείας για την παραμονή της Πρωτομαγιάς.
Ομως και η Τρίτη πέρασε χωρίς να ληφθεί κανένα μέτρο για την οργάνωση των αγώνων των εργαζομένων, έστω για «τα μάτια του κόσμου». Οι τραπεζίτες πρόσταξαν και αυτοί υπάκουσαν. Τους είπαν να γίνει συνάντηση το πρωί της Πρωτομαγιάς και αυτοί είπαν «ναι». Δέχθηκαν να συναντηθούν την ώρα της απεργίας, τη μέρα - σύμβολο και εφαλτήριο των ταξικών αγώνων ενάντια στα μονοπώλια, ενάντια και στους τραπεζίτες.
Από αυτούς οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτα να περιμένουν. Τα δικαιώματα ούτε είναι «δώρα» των εργοδοτών, ούτε κατακτώνται με παρακάλια αλλά με ανειρήνευτη ταξική πάλη.