Με αφορμή το δημοσίευμα του κυριακάτικου «Ρ» (12/5/2013) με τίτλο «Πρόβα τζενεράλε για ένα απάνθρωπο μέλλον», με τον υπότιτλο «Και τι δεν είπαν», ο Κ. Γαζγαλίδης, Συντονιστής Μονάδων & Υπηρεσιών ΟΚΑΝΑ Β. Ελλάδος απέστειλε επιστολή προς την εφημερίδα, προκειμένου - όπως ισχυρίζεται ο ίδιος - να επαναδιατυπώσει όσα είπε κατά τη διάρκεια ημερίδας, που έγινε στο πλαίσιο του ναρκω-φεστιβάλ, στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι, καθώς οι απόψεις του κρίνει ότι παρουσιάστηκαν «ελλειμματικά και καμιά φορά αντίθετα από τα λεγόμενα».

«Δεν πρέπει οι προσπάθειες στον τομέα της πρόληψης να χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για ολιγωρίες στους τομείς μείωσης της βλάβης και της θεραπείας. Στον τομέα της θεραπείας θεωρώ ότι πρέπει να αναπτύξουμε θεραπευτικές πολιτικές ει δυνατόν για όλους τους χρήστες και όχι μόνο για λίγους. Ο στόχος αυτός περνάει μέσα από ένα δίκτυο θεραπευτικών υπηρεσιών, κλιμακούμενων απαιτήσεων, από τις χαμηλότερες έως και τις υψηλότερες, στο οποίο ο χρήστης θα μπορεί να εισέρχεται εύκολα και γρήγορα και να κινείται οριζόντια μέσα σ' αυτό ανάλογα με τις ανάγκες του και τις δυνατότητές του. Θεραπευτική, δε, είναι κάθε προσπάθεια που συμβάλλει στη βελτίωση ή και την πλήρη αποκατάσταση της σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξίας των θεραπευομένων. Το αποτέλεσμα δεν είναι ρεαλιστικό να αναμένεται, ούτε και μπορεί να διατάσσεται ως μονοσήμαντο (απεξάρτηση).

Για να εκτιμήσει κανείς την αναγκαιότητα της μείωσης της βλάβης πρέπει να πάρει μια απόσταση από τα στερεότυπα ευχολόγια περί οριστικής επίλυσης του προβλήματος των ναρκωτικών και οριστικής θεραπείας όλων των χρηστών. Αν το αντιμετωπίσει κανείς ως πρόβλημα υπαρκτό και για το ορατό τουλάχιστον μέλλον, τότε οφείλει για λόγους ανθρωπιστικούς, κοινωνικής συνοχής και δημόσιας υγείας να ασχοληθεί με ειδικά προβλήματα πληθυσμών που δεν ανήκουν (ή και ανήκουν) σε θεραπευτικά προγράμματα (εγκυμοσύνη, πορνεία, φυλακή, συννοσηρότητα ψυχιατρική και άλλη) και να αναπτύξει δράσεις όπως αυτά που περιέγραψα και εν μέρει επαναλάβατε. Δηλαδή δουλειά στο δρόμο, χώροι επιτηρούμενης παραμονής χρηστών (στέκια), χώροι επιτηρούμενης χρήσης, προγράμματα φυλακών (στεγνά και υποκατάστατα), προγράμματα ηρωίνης στη σωστή χρονική συγκυρία, κ.α.», αναφέρει μεταξύ άλλων στην επιστολή, επαναλαμβάνοντας τις θέσεις του.

Είναι για άλλη μια φορά φανερό ότι ο κ. Γαζγαλίδης είναι υπέρ της πολιτικής μείωσης της βλάβης σε αντιπαράθεση με την πολιτική της απεξάρτησης και των στεγνών προγραμμάτων. Αυτό ακριβώς διαπιστώναμε και γράφαμε στο δημοσίευμα του «Ρ» στο οποίο αναφέρεται. Είναι δύο διαφορετικές εκτιμήσεις και προσεγγίσεις. Η πολιτική μείωσης της βλάβης την οποία υποστηρίζει, συνεχίζει να κρατά τον χρήστη εξαρτημένο, συνεχίζεται η εξάρτηση. Αυτή η πολιτική είναι σήμερα κυρίαρχη και στην ΕΕ και στην Ελλάδα, σ' αυτή την πολιτική διαφωνούμε κάθετα, γιατί αντί για αντιμετώπιση συμβάλλει στην εξάπλωση του προβλήματος. Στη βάση αυτή ασκούμε πολιτική κριτική σε αυτές τις θέσεις.