Της Ανοιξης και της ζωής αναστάσιμα | Κόντρα στη νέα (α)ταξία | ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Της Ανοιξης και της ζωής αναστάσιμα

Μέρες που είναι, θυμηθήκαμε τις βασικές αρχές της φυσικής, όπως τις μαθαίνουμε στα μαθητικά χρόνια. Της αφθαρσίας της ύλης και της ενέργειας. Κάτι που προσομοιάζει με μια συνεχή αναστάσιμη πορεία χωρίς μεταφυσική, στην ανακύκλωση του χρόνου.

Από απλά στοιχεία της ύλης - ενέργειας προήλθαμε και σ' αυτά τα απλά στοιχεία, καταλήγουμε.

Το λένε και οι θρησκευόμενοι: Χώμα είμαι και στο χώμα καταλήγω, αλλά δε συμβιβάζονται με την αποδοχή, μεταθέτοντας την αυτοτροφοδότηση της ζωής και της αθανασίας, στους ουρανούς.

Είναι αυτή η βιολογική ανακύκλωση, ένα είδος αναστάσιμης ακολουθίας, όπως και ο συμβολισμός της Ανοιξης, καθώς αυτά τα απλά δομικά στοιχεία «εξ ων συνετέθημεν» - και κατά τις εξελικτικές διαφοροποιήσεις του πολυπλόκαμου γενετικού μας κώδικα - θα βρεθούν στο χώμα, θα σκορπίσουν στα νερά, θα ταξιδέψουν με τους ανέμους. Και θα «θρέψουν» ένα κρινάκι, ίσως μια τσουκνίδα, ένα πορτοκαλόχρωμο ηλιοτρόπιο - που τόσο αγάπησε ο Ολλανδός ζωγράφος με το κομμένο αυτί.

Πρόσφατα, μαζί με τα απογραφικά δελτία πληθυσμού, μας παρότρυναν να δηλώσουμε - αν επιθυμούμε - την προσφορά οργάνων για μεταμόσχευση σε συνανθρώπους μας. Και η άφρων πολιτεία, ζήτησε για την απάντηση και ταχυδρομικά τέλη! Μίζερη η πολιτεία, όπως και μίζεροι εκείνοι που δεν απάντησαν, έχοντας αρχικά την πρόθεση, πεισματωμένοι στη συνέχεια, από την αλόγιστη συμπεριφορά των «αρμοδίων».

Αντίθετα, ορισμένοι προσφέρονται ακόμη και για τις εκπαιδευτικές ανάγκες των Ιατρικών Σχολών - (μάθημα ανατομίας του Ρέμπραντ) - δίνοντας ουσιαστικό νόημα στο: «Θανάτω, θάνατον πατήσας», με τη μετάγγιση ζωής, όπως δίδαξε ο ανθρωποθεός.

Μέρα αναστάσιμη σήμερα και ας θυμηθούμε, ως έκφραση τιμής, μνήμης και αγώνων, όσους συνανθρώπους μας πεθαίνουν, ο ένας μετά τον άλλο στα «λευκά κελιά» των τουρκικών φυλακών, μετά από 130 μέρες απεργία πείνας. Γιατί υπερασπίζονται τη ζωή, απ' όσους τη δολοφονούν. Οπως έκαναν και οι εκατοντάδες δικοί μας αγωνιστές που έπεσαν, εκεί που φυτρώνουν σήμερα, οι πρώτες παπαρούνες της άνοιξης.

Του
Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ