ΝΕΟ περιβαλλοντικό έγκλημα. Η κυβέρνηση, όπως έγραψε την περασμένη Πέμπτη ο «Ρ», καταργεί το ΠΔ 84/84, που απαγόρευε την ίδρυση ή την επέκταση νέων βιομηχανιών και άλλων επιχειρηματικών μονάδων και στη θέση του προωθεί ένα νόμο - τερατούργημα. Νόμο, που, όχι μόνο δίνει τώρα το «πράσινο φως» για μετεγκατάσταση επιχειρήσεων από όλη την Ελλάδα στο Λεκανοπέδιο, αλλά, ταυτόχρονα, νομιμοποιεί κι όλες τις παράνομες και αυθαίρετες βιομηχανικές εγκαταστάσεις που έχουν γίνει.

Η ΠΟΛΥΠΑΘΗ Αττική, αλλά και της συμπρωτεύουσας, επίσης, η περιοχή, δεν είναι υπερβολή, είναι αλήθεια πως ετούτο ακριβώς τον καιρό δέχονται συνεχώς πλήγματα, αφανίζονται μ' όσα γίνονται πάνω τους, κι ο νόμος τώρα που σκάρωσαν οι αρμόδιοι υπουργοί της κυβέρνησης είναι πράγματι η χαριστική βολή. Η Αττική θα μετατραπεί, όπως εύστοχα το προσδιόρισε κι ο τίτλος της εφημερίδας μας, σε «Φαιό νταμάρι» και μάλιστα με το νόμο. Ετσι έγιναν πάντα όλοι οι βανδαλισμοί πάνω στην πρωτεύουσα, αλλά και την ευρύτερη περιοχή της, την Αττική. Με νόμους και βούλες...

ΕΙΝΑΙ η «Μαύρη Βίβλος» της περιβαλλοντολογικής καταστροφής, ο αφανισμός δασών, το ξεπούλημα δημόσιων εκτάσεων, η λεηλασία αρχαιολογικών χώρων, οι βανδαλισμοί στα γύρω βουνά, που τα κατάντησαν νταμάρια. Ιστορίες ντροπής όσα έγιναν, π.χ., στην Πεντέλη με τα λατομεία μαρμάρου, τη Μονή και τους άγιους πατέρες, που έδιναν τις άδειες για λατόμευση.

ΘΥΜΑΜΑΙ ακριβώς εδώ και πολλά χρόνια τον αξέχαστο Δημήτρη Πικιώνη, μαζί με δημοσιογράφους, που στάθηκαν κοντά του στον αγώνα που είχε ξεσηκώσει για να γλιτώσει το θεϊκό βουνό της Αττικής, την Πεντέλη, από τα αρπακτικά όρνεα. Την εποχή που η Μονή έβγαζε ασταμάτητα στο «σφυρί» αθρόες άδειες, για να βγάλουν το πεντελίσιο μάρμαρο. Τα πλάγια της Πεντέλης εξακολουθούν να μαρτυρούν όλα αυτά τα εγκλήματα που έγιναν.

ΞΕΦΤΕΡΙΑ να βάζουν ταμπέλες φανταχτερές στους νόμους, όταν μάλιστα αυτοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά «μπουναμάδες», εξόφληση «γραμματίων» στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Τον ονόμασαν το νέο νόμο, λοιπόν, αυτό «περιβαλλοντολογική αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός παραγωγικών δραστηριοτήτων στο νομό Αττικής». Ετσι, με το άλλοθι του εκσυγχρονισμού των βιομηχανικών εγκαταστάσεων (αποτέλεσμα της χρήσης νέων τεχνολογιών), η περιβαλλοντικά επιβαρυμένη περιοχή της Αττικής και της Θεσσαλονίκης είναι τώρα το προσφερόμενο «φιλέτο» στους βιομηχάνους.

ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΟ, λοιπόν, το σχέδιο νόμου τελικά, που, όταν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για την ψήφισή του, ανοίγουν πια ανεμπόδιστα οι πόρτες για όλα. Θα μπορούν να ιδρύονται νέες βιομηχανίες, να επεκτείνονται και εκατοντάδες νέα φουγάρα να «δυναμώσουν» το θανατηφόρο σύννεφο.

ΜΕ το νέο αυτό νόμο θα επιτρέπεται επίσης μέσα στο Λεκανοπέδιο και το γιγάντωμα των βιομηχανιών, που είναι σήμερα εγκαταστημένες σ' αυτό και το πιο χειροπιαστό παράδειγμα είναι της «Πετρόλα».

ΔΕΚΑ εφτά χρόνια από τότε που εφαρμόστηκε το ΠΔ 84/84, που κάπως έβαλε φρένο στην ανεξέλεγκτη επέκταση των βιομηχανιών που ρυπαίνουν, τώρα ο νέος (αυτός που παρουσίασαν οι αρμόδιοι υπουργοί Ν. Χριστοδουλάκης και Κ. Λαλιώτης) εξαφανίζει κάθε περιβαλλοντολογική προστασία και ποιότητα ζωής στην Αττική.

ΤΟ ΨΕΥΔΕΠΙΓΡΑΦΟ αυτό νομοθέτημα με το «επιχείρημα» της προσαρμογής νέων αντιρρυπαντικών τεχνολογιών δίνει και κίνητρα για τη δημιουργία βιομηχανικών μονάδων. Θα εγκατασταθούν επίσης με εύφλεκτα και τοξικά υλικά. Μπουρλότα θανάτου μέσα στις συνοικίες και γενικά σε κατοικημένους χώρους.

ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ η κυβέρνηση στο νέο αυτό νόμο πως, τάχατες, θα παρακολουθεί συστηματικά τις περιβαλλοντικές επιδόσεις των βιομηχανιών με τη δημιουργία μηχανισμού καταγραφής και παρακολούθησης της ενεργειακής κατανάλωσης και της εκπομπής ρύπων. Αυτό που επίσης σίγουρα μπορεί να προβλεφτεί είναι ότι θα νομιμοποιηθούν και παράνομες και αυθαίρετες και υπολογίζονται σήμερα σε πάνω από 4.000 οι επιχειρήσεις που λειτουργούν υπό καθεστώς παρανομίας. Κι η Αττική θα γίνει φούρνος αερίων.

ΚΑΙ δικαιολογημένα με οργή θυμάσαι τα όσα έγραφε για όλους αυτούς τους συνεχείς βανδαλισμούς και τις καταστροφές πάνω στη γη και ιδιαίτερα στην Αττική ο Δ. Πικιώνης: «...Η γη τούτη κείτεται τώρα ως το πριν όμορφο σώμα ενός θεϊκού πλάσματος, όπου κατατρώγει τις σάρκες του η αρρώστια. Κι αν είχε μιλιά - κι έχει αλλά δεν την ακούμε - θα 'λεγε: Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι τι κάνετε; Τι αφανίζετε; Δεν ξέρετε ότι είμαι η μητέρα και η τροφός, το λίκνο, η κοιτίδα, η μήτρα της περασμένης δόξας και της μελλούμενης...».

ΚΑΙ ο Δ. Πικιώνης ολοκληρώνει στο «Γαίας ατίμωσις»: «...Μάταια θαυμάζετε τα μνημεία που έστησαν κάποτε τα παιδιά μας. Δεν ξέρετε πως είναι σαρξ εκ της σαρκός μου και πως όταν η μορφή μου αφανιστεί η δικιά τους θα χάσει το νόημά της; Τι εκάνετε την Ελευσίνα; Τι εκάνετε του Ιλισσού και του Κηφισσού τα δυο αγιάσματά μου; Εβάλατε μέσα τους υπονόμους σας, ερίξατε τα νερά των εργοστασίων σας; Δε βλέπω πια βωμούς των θεών επάνω εις τα όρη μου και τους λόφους, πάρεξ τα γραφεία και τις μηχανές των εταιριών σας. Εκείνοι ήταν σημάδι λατρείας, σε σας δεν απόμεινε παρ' η κατώτερη μορφή της σχέσης με τη φύση, η εκμετάλλευση...».

Η ΠΟΛΥΠΑΘΗ Αττική δέχεται τώρα με το νέο αυτό νόμο - τερατούργημα τη χαριστική βολή. Την έχουν καταδικάσει να γίνει ένα «φαιό νταμάρι».